Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b
DE HONORIO I. PAEA, 25 retur ad sui erroris propagationem. Si quis icitur error Honorii fuit, is totus consistit in ejus per Sergiam deceptione. Sic autem Zosimo quoque factum est a Pelagio , et Caelestio a) S. Ber- nardus quoque Epist. 230* ad Innocentium II.,,Non ,,imputo, inquit, Domino meo, cui tanquam horimini subrepi potuit.,, Nec S. Hilarus Papa Epist. A- etiam ab se abnuit talem casum, quem pati potuerit subreptionis. ,,Nihil, inquit, adversus vene- „randos canones, nihil contra sanctae memoriae ,,decessoris mei judicium valeat, quidquid ob- ,,reptum nobis esse constiterit.,, Si vero Honorius nullum -docuit, nullum probavit, et asseruit errore^n in suo ad Sergium rescripto, si dogma Catholicum de duabus naturis in Christo, et Operationibus, divina, et humana, ejusque una persona divina asseruit, etiamsi quod nequitiam Sergii non adverterit, obreptum ei fuisset, potuitne in crimen vocari haereseos , potuitne in hoc crimine copulari cum Sergio, Pyrrho , ceterisque istius criminis reis, potuitne a Coocilio VI. damnari? Vel deceptumne est hoc Concilium habendo illum pro assertore haereseos , etiamsi talis non fuisset ? Quod si hoc per Cyri litcras de Honorio sparsas , e- jusque assensione in Monothelitarum errorem deceptum fuisset, anne Agatho quoque Concilio praeluxit, quemadmodum in Actis ejusdem Concilii est,ad feriendum eadem damnatione Honorium, qua feriendi essent ceteri architecti ejusdem erroris , postquam Joannes IV. ejus in Pontificatu antecessor, jam ad vindicandam famam Honorii , literas in Orientem dederat ad ipsum Constantinum Imperatorem ? Agathone Concilio praeivit, in condemnando Honorio , qui in epistola ad Constana) Apud S. Augustin. Hb, de Peccat. Origin, cap. 6.
