Sztrecsko, J. Georgio: Theologia dogmatico moralis (Pestini, 1816)-634
Prolegomena 1 , Nulla revelatio divina potest contradicere illis, quae sana ratio ex indubitatis veritatibus et principiis cognoscit, et quae ex his principiis , de rebus ad religionem pertinentibus, legitima consecutione efficiuntur : quin potius revelatio cum ratione amice conspirare, doctrinas suas naturalibus veritatibus attexere, et his nixa longius progredi debet. Nam et revelatio , et ratio a Deo est. Deus autem sibi contradicere non potest, nec dare nobis duces , qui nos fallant, decipiant, vel incertos dubiosve reliquant, sibi invicem contradicendo. — Jam ex hoc criterio incertitudo omnium aliarum revelationum , si a Christiana discedas , facile patet. 2, Revelatio plura contineat, necesse est, quam quae sana ratio per se eo tempore, quo illa hominibus contigit, scire ac reperire potuit. 3, Plura illa et nova, quae continere debet revelatio, magni esse momenti et gravissimo consilio manifestari debuerunt. Debet e. c. i, hominem de Deo , eiusque ad nos relatione erudire. 2, ad maiorem perfectionem moralem et felicitatem manuducere. 3 , sublimiorem virtutem , sine tamen fraude legitimarum societatum civilium iniungere et commendare. 4, fortiora et efficaciora momenta ad resistendum vitiis, et virtutem colendam suppeditare. 5, rationi in re- hus religionis , obscuris illis quidem , sed tamen magni momenti ad felicitatem, i. e. super immortalitate, et fatis hominis futuris, notae lucis aliquid affundere, iisque, quae coiicit solum et opinatur ratio, novum robur et firmamentum addere. Verbo: revelatio veritati, virtuti, felicitati, tranquillitati, solatiis speique nostrae firmandae et amplificandae inservire de* het. *
