Sztrecsko, J. Georgio: Theologia dogmatico moralis (Pestini, 1816)-634

240

Sectio V.

sus Christus, simul ac novam suam religionem annunciare coepit , asseclas suos etiam sacro lavacro initiari religioni voluit. Joh. Ill; 22.26. et Cap. 1C; 1. 2.

Dein autem post resurrectionem suam, antequam sublimis in coelum ferretur, instituit hunc ritum solemniter adhibendum inter omnes gentes. Matth. 28; 18-20. Cui mandato obsecuti distipuli Christi , omnes asseclas religionis Ch risti baptismo illi initiarunt. Act. II; 41. c. Vili; 12. 13. 36. 38. c.IX; 19.

3. Ritus ipse constat a) immersione vel ad- spersione aquae, quae per se nullam habet vim supernaturalem. Sed symbolum tantum est , et memoriale solemms obligationis ad fidem et obsequium praestandum doctrinae Jesu.

b) Invocatione nominis patris, filii et spiritus sancti.

Quaeji.: quid significat haptisare in nomi* ne patris , filii et Spiritus sancti? Conf. l Cor. I; 15. c. X; 2. An haec formula mutari possit: in Christum Gal. Ill; 27. in nomine xi<>10 Act. 19; 3. Cap. II; 38* in mortem Christi Rom. VI.

Ritus quidam accessorii in baptismo 1, susceptores , 2. renunciatio diabolo facta. 3. recitatio formulae fidei. 4* Exorcismus. 3. Unctio. 6. osculum et manuum inpositio sunt ritus in vetere Ecclesia nati , quibus 7. Saec IVto videtur nota crucis accessisse. Qui partim Sunt non necessarii, partim vehementer superstitiosi et noxii.

Sehol. Administer huius ritus, est doctor Ecclesiae, quod prob, ex consilio huius ritus. 2. praxi Ecclesiae Apostolicae , in qua institutio qualiscunque praecedebat, plenior sequebatur.

4. Finis