Sztrecsko, J. Georgio: Theologia dogmatico moralis (Pestini, 1816)-634
234 Sectio f . Dei, ardoremque precum inflammare possit: modo nihil insit illis quaesiti et allectati. 6. Verba nostra , an aliena ex libro precum. Privatae quidem et solitariae preces rectius propriis verbis peraguntur , nec formulis infantes assuefaciendi essent. In publicis coetibus carere formulis haud possumus commode, quibus can- tiones misceri possunt: quaemirifice harmonia sua et concentu animos movent. Librorum precum usus, quales debent esse. De libris cantionum. de Liturgia. Caeferum in precibus abstinendum a mysticis , allegoricisque dictioni- bis et tumore inani. 7. (puoties orandum i Tftes. 3. Utilitas ac necessitas precum est maxima. Sine precibus friget virtutis studium , nulla est animi tranquillitas. Preces alunt conser- vantque virtutem, animoque serenitatem , tranquiliitatemque inducunt. Preces nobis Deum omnipotentem, omni praesentemque sistunt ob oculos , eius paternum amorem , cuius promissiones multo suavissimas, virtutis commoda effectusque , nostram destinationem, spes nobis propositas, in mentem redigunt, nostra proposita sancta adiuvant, nobisque calcar, animum viresque ad virtutem addunt. Porro in precibus admonemur nostrorum errorum. Preces inspirant fiduciam famiiiaritatemque cum Deo, alunt amorem erga fratres, animum in rebus adversis sustentant, atque exhilarant cogitatione providentiae divinae omnia complectentis, dulcique quiete ac tranquillitate beant. Excitant porro animantque hominem ad fruclüm praesentium bonorum cum grata fnente , et exspectationem laetam futurorum cum obedientia et officii diligentia perpetua.