Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280
65 Diserte certe Henr. Philii>.Conradus Henke, publicus nuper in A- cademia Helmstadiensi Theologiae Professor , in institutionibus publicis de iis phrasibus docet, non esse: cur alio sensu eas accipiamus, ac quo Ciceronem de Poetis, Quintilianum de Platofas, Augustini vero et Lutheri admiratores de horum virorum ingemé et eloquentia pronunciantes, intelligimus. — Perinde Jo. Ludovi- cus Ewald, superintendens generalis 9 docet haud obscure, Zo- roastrum fuisse praecursorem Christi, et inspiratum ; — ex divina revelatione plura vidisse, quam Judaeos, et ipsos Judaeorum Prophetas; — quae tradidit, accepisse ex eadem revelatione, ex qua Apostoli: ( v. üJiotlpger 21nf)ang etc. @tuttg. I8i4. p. 8. et 17.) — De alio superintendente, Brescio, postea. — Haec inspirationis metamorphosis peperit connaturaliter similem prorsus sensum de ipsa quoque revelatione (V. v. c. Kiesling, spfar* rcr ju (Stehen, in: aSernuuftmägige Díeíígíotté# (yrunbfü^e, isii. p. 25. seq. — Et Hauff, op. eit. pag. 90.) — Hinc Storrius, doctus ac moderatus protestáns, narrat candide, omnem jam inter protestantium doctores litem hodie de eo praesertim esse: Uci'uin Jesu, et Apostolorum doctrina authoritatem divinam reipsa habeatP (V. Fragrn. 3. pag. 124.) — In nullo eorum, quorum scita refelli in praemissis, systemate, agnosci divinam doctrinae Jesu , et Apostolorum authoritatem posse, luce clarius est. —- Quam igitur late jam fusa pernicies est! —• siquis roget, quomodo tam gravis, pertinens ad revelatae Religionis spiritum, discessio, et fieri tam facile, et tam propagari Late, poluerit? prorsus connaturaliter, inquam, in systemate, adversus instituti praedicationis inerrantiam obstinato ! — intime enim in divino extraordinariae provisionis opere originalis purae ac plenae veritatis cura cohaeret cum ejusdem plenitudinis et puritatis ad posteros quoque conservatione. — Hac igitur, abolito securae praedicationis privilegio, remota, nihil est, quod inspirationem tueatur inimicam errori; — quin retenta, manifestae Authorem Christianae Religionis arguit inconsequentiae! Rari attamen sunt, qui hanc erroris perniciem tueantur inconsequentiae titulo , veriti, nisi fallor, ne sint, qui, detecto nexu, revocare ministerii inerrantiam, quam Christianum inspirationis sensum dimittere, malint. — Quare, dissimulata consequentiae vi, opem Antichri- stianae inventioni alibi, partim foris , in authorum profanorum de inspiratione sensibus, partim vero domi, in personalibus praesertim quibusdam authorum sacrorum differentiis, quaerunt, in- dividualiaque eorum discrimina, innoxia licet, vertunt vafris quibusque modis in praejudicium veritatis! — 1 angit hujus opis abusum (op. cit. p. 52.) Steudelius, monetque rite: £>ic ttibuaíítat béé @ín$eínen famt ftd) ín ífjrem ganzen Umfange ín bér S3efannrmad)ung bér burct) Offenbarung mitgetfyeííteu tfebren aué* foremen; nur mit bér «efebränfung, ba£ bér Um>erfaífdjf)eít bér ?ebren fetbft baburefi fein (Eintrag gefebetye — Recte! — cum aho- Frag. V. K
