Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280
»erntoge béren er wtrftc, ju raufccn. — $?an erfiar« unb^aífir i mrt, bíő ntdjtő für tyn übrig 6íeí6t r alő etri fwber @>*ab ~on 93erffanb unb @cifteő ; (üuítur jc, (pag. 93. seq.) — De ai-1*' que, ut multa alia mittam, e) memorat (pag. 1*35.) queftiiJ dam: in unfern feiten fierrfcbenben (En, berrfcbenben!) Un* glauben gegen bte poftítne Sftelígton. -— Sed an non Hauff ipse in creandis rerum evangelicarum ruinis complex est? Doiendum! est sine dubio; unde constat? 2) Ea fovet principia, quae cum divina Christianae Religionis authorilate componi nullo modo possunt, ia-a tamque gravissimis quibusque doctrinarum abolitionibus portam aperiunt, a) Negat ullam veritatem ex solo au- thoritatis motivo recipiendam esse; rationi competere jus non tantum authoritaiem examinandi, quod omnium consensu agnoscitur, verum examinata quoque, et recognita authoritate, jus , ipsum quoque Religionis Maierialet —« ^níjalt, bie 0acf)e felbfi, — revidendi, atque tunc primum, si, quod excipiat, ratio non habet, veritatemque ex internis rationibus agnoscit, esse recipiendi obligationem. (Praef. pag. 22. seq.) — Ita nascitur fides, qua unusquisque non tam Dei testimonio, quam sibi credit! —• strata via est ad ralionalismum! — sed et hoc ipso omnium positivarum doctrinarum exterminationem ! — b) Absolutam positivi necessitatem agnoscit quidem ; at num omnis positivi, contenti in scriptura? absit! — Audi hominis in divinis rebus arbitrium: %d) ttaijm cinen pojitróen Ztyeil bér Sebre 3efu an; (en, einen duntaxat! — atque hanc etiam portionem num in veteri sensu? nihil minus; subdit enim) aber ntcf>t nadb ber alten Raffen SBorflel* lung, wogegen id) mid) berwaíjrte, fonbern fo, wie bíefer griff bcő pofttwen út neuern feiten geläutert worben iff. •-— (Ibid. 19. et seq.) — Cum ex positivo corpore recipiat duntaxat partem; — sed ne hanc quidem in sensu veteri; •— sequitur, ex veteribus positivis doctrinis nihil omnino ab eodem recipi. — Num , quaeso , hoc positivam Evan- gelii doctrinam recipiendi modo consultam est Christianae Religionis saluti? * * Ex utroque hoc erroneo capite elucet clare t connaturalis protestanticae Reformationis progreßio , eo provecta, ut, quod