Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280
vento doctrinae, in nequitia hominum, in astutia, ad circumventio 7i em erroris. (Conf. Jac. i.) — Tolle institutioni Pastorum et Doctorum, qui dati sunt, certitudinem, locum hoc ipso fecisti fluctuationi, doctrinarum ventis, et circumventioni hominum per Magistros nequam, et astutos! — Confer experientiam, de atris fluctibus, et doctrinarum ventis, ibi, ubi certitudo periit, ferociter grassantibus ! •—- Prudenti igitur de certitudine praedicationis dubio locus haud est. — Ast ubi certitudo, ibi de veritate securitas etiam est. Nempe si institutum praedicationis ordinatum a Deo est, sicuti sine dubio est, ad abolendas veteres ignorantiae et incertitudinis tenebras, sequitur evidenter, in eodem quaeri id , quod revelationis poscit finis, oportere, necessariae nempe cognitionis plenitudinem, puritatem, et certitudinem. * * Seu igitur indolem praedicationis , (§. praec.) seu finem, ad quem C. nsilio, et ordinatione Dei destinata est, spectes, manifestum omnino fit, quidquid juxta fixum divinitus praedicationis mod.a.', seu, quidquid a praedicatoribus, continua inde ab initii f’.crefflone venientibus, hocque ipso ad legitime mis- forum pertinentibus seriem , praedicatur, praedicari Dei jujfu, — et Jesu Christi nomine ; — et quidem doftrinas, inde a principio ad certos sensus determinatas, absque omni ambignjtat.e veras ; — esseque cum ideo, tum quod luculente ea, quae coepit in principio, continuaturque jugi successione , praedicatio, decreta Consilio et ordinatione Dei, destinataque ad praestandam humanitati certam veritatis cognitionem esset, — esse, inquam, hoc ipso praedicationem eandem certum, indubitatum- que veritatis Christianae Charaffierem, in omnium sine exceptione, rudium aeque ac doctorum incurrentem oculos, evidentem- que certes, ac indubitatae veritatis indicem. — Combina cum praemissis, quae refricari passim solet, exceptionem; dicunt: Habendam praedicationi fidem tunc tantum ejfie, fi conflet, praedicari veritatem; ideo, num pradicetur? examinari oportere. Expende paullum antea explicatam indolem praedicationis, qua fit, ut Dei nomine et jujfiu doctrinae praedicentur, ut veres; — tum finem, eo pertinentem, ut, quae praedicantur doctrinae, praedicentur ut certes; — et decerne de addita restrictione : tunc tantum , si constet! —- Surrogato conquijitori praedicatore, — proinde, surrogata conquifitioni, ad cognoscendam deinceps certo veritatem, vivae vocis institutione seu prcsdica io~ ne, num adatrui absque pugna necessitas conquifitionis, i. .
