Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

strepitu, et suaviter una absque requisitae ad Conservationem curae defectu, certum est. — Dein diserte (pag. Ia6.) docet, Apr istolos u-aversam Religionem — beit garden Srtf^aít ífyrer íef)rungeit att bie üJíettfcfyeit — derivare ex institutione, et ordinatione divina, et exigere universae fidem. — Denique (pag- 2,41. sub *) inquit, Christianismum ibi haveri, ubi ejus integritas creditur, — secus, ubi fit delectus. — Ubi vero fit ? — Incassum igitur ibi Christianismum quaeras amplius, ubi fundamentalium delectus classicus est! — Ex his omnibus liquet, id tantum Christiano homini satis esse, si nihil eorum, quae ab Jesu ®t Apostolis tradita sunt, ei desit. — Claudat agmen —

6) Philippus Ludovicus Mucelius , Consiliarius Consistorialis; in opere, adversus Collegas suos (!?) fidem Miraculorum abnegantes, edito An. 1815- diserte (pag. m. 120.) affirmat: (£3 ifi burcfyatié notbwettbíg, bem ($att$en bér cfyrifH cfjett ?ebre, níd)t bíog eíttjeínen tfebrett berfef6en, ($íau6ett ju berfcf)a1fen. — En, nisi tSta Jesu Christi doctrina credatur, satis non est. — Atque haec de universae Christi Religionis necessitate, quia aperte et in scripto Dei verbo, et sanae rationis decretis fundata, persuasio, est universalis omnium, (demptis, ut jam innui, typho indifferentis- mi tinctis protestantibus,) — et illorum nempe, qui de peracta jam saesculo l6. reformatione gloriantur, —. et qui continuandam reformationem esse, contendunt; siquidem certum sit, omne continuandae reformationis negotium eo spectare, ut tandem omnis Jesu Christi doctrina, defoecata ab adventitiis, quas somniant, scoriis, — seu originalis Christianismus — baé UVf tü()ri|T:eitfí)Um — revehatur. — Omnium proinde, qui digni adhuc sunt attentione aliqua, protestantium judicio, satis haud est, nisi sit totum. — Habent attamen, quo verisimili quadam argutatione partialem sufficientiam tueantur. — Vertunt exceptionem «t inquiunt:

Deum ab homine, ultra quam possit, nihil exigere; si igitur homo, quantum ex scriptura discere potest, credat, satis esse.

Recte, si principium, ordinatum diviwtus ad divinarum rerum cognitionem, scriptura sit; — sed, si non sit? — si non esse, ex scriptura ipsa luculente constet? — O! tunc enimvero illud — quantum — non esse satis, tanto certius est, quo certior est Christiani hominis obligatio, ea utendi provisione, quae a Deo facta, haud vero illa, quae ficta in aestu et odio fuit ab ho mine! — omnis nempe haec divagatio ad nil apta aliud est, quam ad fraudem eorum, quos detineri in veteri adversus Christianum systema praejudicio illorum interest, qui imperturbate usurpato interpretum uti jure, speciosaque hac juris via o~ innes in fraudem pertractos, eo tandem provehere intendunt»