Ismeretlen szerző: Sacro-sanctum Missae sacrificium rite ac pie celebrandi ratio cum dissertatione de frequenti ejusdem celebratione, et fidelium ss. communione (Sabaria, é.n.) - 23.198

c/^ ( 4) cy*3

nullus sibi conscius mortalis peccati, quantumvis sjbi contritus rideatur, absque pramissa Sacrunun- íű/í Concessione ad S. Eucharistiam accedere debeat.

2. Divinum certe Mandatum est: Probet autem se ipsum homo, et sic de Pane illo edat &c. Ecclesiastica autem consuetudo, seu continuus Ecclc* sia usus ac Traditio, solummodo dedarat, vi illius Divini Matidati eam probationem esse necessariam, <*i nullus sibi conscius mortalis peccati — sine Sa- cramentali Confessione de Pane illo edat, et de Calice bibat. Quoad probationem igitur, per Sacremeo* talem Confessionem necessario faciendam a mortalis peccati reis, Ecclesiastica consuetudo neutiquam induxit novum praceptum, videlicet mere Ecclesiasticum: prout nonnulli p ratend unt, verum solummodo declaravit explicuitque Divinum Mandatum. Divinum itaque praeceptum est> ne ullus, mortalis peccati reus, sine Sacramentali Confessione praesumat SS. Sacrificii celebivtionein aut communionem.

3. Siquidem vero mere positiva Dei pracepta: uti est praceprura Sacramentalis Confessionis, obstante aliud praceptum implendi necessitate, non obligant ; potelt quidem hujusmodi in necessitate constitutus Sacerdos mortalis peccati reus, et occasione confitendi veracirer destitutus, praemissa perfecta contritione SS. Sacrificium persolvere, continuo tamen debet quaerere occasionem sacramentaliter confitendi prout inquit ibidem Synodus Trid. Quod si necessitate urgente, Sacerdos absque pravia Confessione celebraverit, quamprimum confiteatur.

4. Iftud quam primum confitendi praceptum, si quodcunque periculum metui possit, ut ejusmodi Sacerdos denuo veniat in necessitatem celebrandi, est simul Divinum praceptum; ciim Divino e pra- cepto praveniendum sit periculum violandi Divini Mandati: Probet autem se ipsum homoy etc. n. 2.

5. Unde Can, 11, ibidem statuit, atque declarat