Ismeretlen szerző: Sacro-sanctum Missae sacrificium rite ac pie celebrandi ratio cum dissertatione de frequenti ejusdem celebratione, et fidelium ss. communione (Sabaria, é.n.) - 23.198

40. Jam intelleximus n. i — io. principaliter requisitam ad SS. Sacrificium salutariter ceíeoran- dura prxparationem, esse perlectam efficacemque ad cuncta etiam venialia peccata detestanda contritionem; ne vel cum positiva veniali indignitate accedens ad tremendum hoc Mysterium, loco refectionis auiins manducet sibi ac bibat judicium venialis adminus irreverenti« ac mulct*. Unde praeparationem hanc respicere debemus tamquam prorsus grande opus i neque enim homini praeparatur habitatio sed Deo, ad nos personaliter vetituro, i. Par. 29. 1. Mundi sunt oculi Domini; — ad iniquitatem respicere non potest. Hab 1. 13.

41. Ad eliciendam vero contritionem, qua su- apte omnem aboleat culpam, seu ad contritionem charitate perfectam , prout eam nuncupat Concilium Trid. necesse est, ut adsit viva fides, spes ac perfecta charitas. His alioquin fundamentalibus, totius erga Deum religionis ac pietatis virtutibus, inflammandus vivitkandusque est animus Sacrificantis, secus non sine tepore atque acedia celebratur. Fides, spes, charitas, prout sunt actus Deo praecipua grati nobisque maxime salutares: ita debent praecipua esse Sacerdotis praeparatio ad offerendum Deo Sacrificium. Si quando, fune certe, dum Sacerdos accedit ad iterandum sumini in nos Divini amoris Sacrificium ac pignus, explere debet primum ac maximum Mandatum: Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, ex tota anima tua, ex tota mente tua, et ex tota virtute tua, Marci 12. 30. omni nempe, quo vales, nisu, sollicitudine, intensione, ac vehementia diliges.

42. Probe etiam advertendum est substantiale hoc discrimen inter actus fidei, spei, charitatis, ac contritionis, et ceteras inter preces. 1st« quamvis mente per inaduertentiam distracta dicantur; sunt tamen oratio, nec ingva a Deo ob bonam orantis iJ 2 vo& ( 19 )