Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c

hucusque acta tollero conatus aeque concilium congregavit, et Synodum ab Oltone, ejusque clientibus episcopis celebratam rescidit, Leonem Antipapam proscripsit, omnes episcopos, qui in ejus electionem et consecrationem influxerant condemnavit, eos autem quos ipse Antipapa ordinaverat, sedibus suis pepulit , sacrisque vestimentis exuit. Joanne XII. anno 964. repentine mortuo Romani inconsulto imperatore, et contra datam nuper fidem elegerunt Benedictum V. quo intellecto Otto M. Spoleto cum copiis Romam profectus Romanos coegit, ut deposito, sibique tradito Benedicto., Leonem VIIL rursus in Pontificem eligerent

S6). Intra hoc temporis intervallum putant nonnulli. Romanum imperium a Leone Papa consentientibus Romanis regno Germaniae in perpetuum junctum fuisse **##'). Ottonis M. exemplum etiam filii ejus imitati sunt. Nam Ot/o II, ordinatis, et ad firmum pedem collocatis Germaniae rebus anno 980. in Italiam ubi jura imperatoris tenebantur, concessit, multaque ibi constituit, ut auctoritatem suam instauraret 8r). Non absimili modo Otto III. Cresrentio Consuli Romano, et decem complicibus , qui turbato e Cathedra S. Petri Gregorio V. Pontifice Joaunem Placentinum episcopum Sedi Apostolicae praefecerant, poenam mortis dictavit ac Gfegorium V. in integrum restituit. 8S). Quod porro imperatores e Francira stirpe attinet, etiam inter hos non pauci reperiebantur, qui jus confirmandi electionem Pontificis, quod sibi proprium esse dicebant in tantum revindicare conabantur , ut tales solum Cathedram S. Petri conscendere permitterent, quos sibi faventes, et addictos foro sperabant. Ita Henricus III. in lite inter Schismaticos Pontifices exorta judicem agere non dubitavit. Cum enim Benedictus IX. decimo octavo aetatis anno per factiosos quosdam in sedem Pontificiam anno 1033, intruderetur * Romani eum utpote invisum, non legitimis comitiis electum , nul- liusque spei virum sede Pontificia deturbarunt, substituto ejus in locum Joanne episcopo Sabino qui Silvestri III. nomen assurasit Hoc tamen po^t 49 dies pariter sede privato Benedictus reponitur,

Sfi) Append, ad Luitprand. c. 1—5. Acta apad Du Wfojit T. I. P. I. p.

39. 40. 87) Sigeiertus Gemblaccns. Saxo, et Annalista Hildesbeim.

an. 980. 88) Meitiuerci §. 10, Diimar. L. IV.-p, 354. Chron.

Cassio. L II. e. 18.