Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
454 í **) Fratricelloi urn historia nimis obscura eruditos in varias sen- teHTias divisit: Joannes Trithemius Annál. Hirsaug. T. II. p. 7'I. illos a Tanchelino (§. 71.) derivat, eosque acatharis, et aliis hujus aevi haereticis non distingvit, Franciscani omnem lapidem movent ut evincant adeo detestabilem sectam inter suos oriri nequivisse, statuuntque per Fratricelios exprimi potius coetum ex diversae Religionis hominibus conflatum, quem Hermannus Fongiluput circa finem seculi XIII. in urbe Ferrariensi Italiae collegerit. Quam Sententiam prae reliquis l a ddingus in Annál. Minor. T. VI. p. 279. uberius exponit. Ceterum Sententiam hanc subsistere non posse vel inde clarescit, quod Fongilupus multo prius e vivis ereptus fuerit, ac Fratritellorum Secta enata sit. Aliis asserere placet sectam hanc cum Beguardis et Beguinis (§. 75.) unam eanoemque esse, soloque nomine ab iis distinctos esse 9t). Areium hanc opinionem omnimode subsistere non posse ostendit doctrina Fratricellorum , qui in He- truria, Calabria, et alibi semet vel maxime detinebant, et ex opificibus, pastoribus, alijsque fanatismo deditis in unam societatem coalescentibus exurrexisse videntur. Eorum error characteristicus praeter attactos in eo situs erat, quod duas Ecclesias distingverent: unam divitum, quam Pontifex, reliqui Praesules, et clerus, aliam pauperum , quam ipsi sub regimine Jesu Christi constituere dicebant: Negari autem nullatenus potest, ex eorum erroribus plures Sectas uti: Albigensium, Waldensium et alias ortas fuisse. Vid. Raynald ad an. 1318. nro 469. Fetri Fritz Ketzerlexikon voce FratricellcmN 0 §* »°Alii Ordines minus extensi. Ordines minus notabiles hujus periodi ne aliquid omisisse videamur, sequentes recensemus: 1) Grandimonlenses horum auctor erat Stephanus Tiger ni in Avernia anno 1076. natus nomen ordini inde adhaesit, quod asseclae ejus regulam <S. Benedicti , vita asperrima, orationibus, labore manuum, silentio, continuo jejunio auctam Grandimontii prope patriam fundatoris observaverint 92). 2) Huc spectat Ordo S. Antonii, quem Gusto vir nobilitate, et opibus conspicuus in Delphinatu fundavit motivo ex eo quod filium suum a morbo quem ignem S. Antonii nominabant patrocinio ejusdem Sancti liberatum crederet. Is idcirco 91) Liniborch hist, inquisit. L. I. c. 19. p. 09. Beausobre diss. sor les Adamites. 92) Hist, priorum Grandimont apud Marlene.
