Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
346 §. 61. Continuatio. < VII, Joannes Vestelus Groeninga oriundus in artibus liberalibus praesertim Rhetorica et Poesi egregie versatus, philosophicis ac theologicis scientiis probe instructus contra subtilitates scholasticas nimiopere pugnans, vel maxime Platonem volvebat, lumen mundi communiter dictus, verum liberiori ingenio praeditus ad res novas in ecclesiasticis praesertim moliendas paratissimus, de quo Martinas Lutherit s effatus est: illum aequalia secum Religionis placita exposuisse. Anno 1489. defunctus. Farrago rerum theologicarum ab illo publicata plures tractatus omnino utiles complectitur 64). VIII. Hieronymus Savonarola Ferrariae natus S> Dominici sodalis, orator zelosissimus, qui pro concione contra abusus, et corruptiones suorum temporum fervidissime loquebatur, ideoque omnibus parvae non minus ac sublimis conditionis viris acceptissimus, in eo tamen a multis reprehensus, quod sine justo moderamine contra mores cleri et aulae Romanae declamando totius status ecclesiastici auctoritati praejudicium intulerit, quod vaticinia pro more prophetae magno numero vulgaverit, et lites funestas inter Florentinos seminaverit. Qui eo tandem rerum devenit, ut Alexander VL Papa , cujus famam lacessere auderet, illum excommunicaret, ejusque adversarii Pontifice Romano et Magistratu Florentino consentiente intrarunt monasterium, S. Marci et Savonarolam cum aliis duobus monachis in carceres abducerent. Hic aliquamdiu tormenta passus, donec tandem ignis supplicio anno 1498. e vivis sublatus 60 60 Oudinus Comment, script, eccl. T. III. p. 2707. etseq. G.//. Goetii Com, de Joan. Wesselo Luhl. 1719.4. Van der Hardt memoria Joan- IVesseli Gröning. Fris. Fabricius bibi. lat. aevi med. T. IV. p.492. et seq. Illius farrago rerum theolog. printo sine loci et anni determinat. deinde cum {Lutheri praefat/edita est Witteberg. 1522. Altera editio sub titulo: Opuscula theol. Joan. Wesseti cura Thom. Strackii Marburgi prodiit [anno 1617. 4. non tamen plures ac prior tractatus continet. Editio locupletata a Joan. Lydio adornata est. Amstelod. 1617. 4.
