Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
226 filias, qui inde a juvenili aetate sua diversis petulantiae , libidinis , et dissolutionis vitiis deditus omnes Ecclesiae contra Simoniam in Germania grassantem sanctiones spernebat, imo pedibus conculcabat 35). Cum enim Gregorius VIL in Synodo Romano artno 1075. celebrata non solum plures episcopos propter Simoniam delatos ad tempus ab officio suspendisset, aliojsque munere penitus privasset, sed etiam principes a conferenda investitura prohibuisset: rex Henricns IV> bello Saxonico feliciter terminato hanc Pontificis prohibitionem tam parvi faciebat, ut potius illorum episcoporum, quos seditionis excitatae praetextu inclusos tenebat, amotionem ab illo praetenderet. Verum Gregorius missa in Germaniam legatione episcoporum illorum dimissionem et restitutionem in integram petiit, ac regem ad concilium Romanum citavit, ut criminum, quorum accusaretur,'rationem redderet, nisi excommunicationis vinculo innodari vellet.36). His vehementer offensus Henricus anno 1076. Wormatiae conventum indixit, in quo Cardmali Hugone Blanco , qui paulo ante officio suo per Papam privatus exstiterat, agente, ac urgentibus pluribus aliis diversi ordinis viris, immaturo, et praecipiti consilio, depositionis sententiam in Gregorium pronunciarent, temerario ausu adjicientes: Papam agere nGn posse , nec ulla solvendi, aut ligandi potestate gaudere, vel aliquando gavisum fuisse, qui tantis probris, et criminibus vitam commaculaverit 37). Imo imperator dimissis petulantissimis literis clerum, et populum Romanum adversus legitimum Pontificem concitare conatus Papatu illum privari jussit. Pontifex non mutatus atrocitate nuncii, altera die clero, et populo ad concilium maximo numero concurrente literas publice perlegi jussit, et omnibus, qui praesentes erant, epfecopis adclainautibus Henricutn regno Germaniae, et Italiae privatum declaravit, subditos juramento fidelitatis absolvit, et in eum sententiam excommunicationis 35) Aiam Bremen* Hist. Eccl. L. III. p. 104 edit. Mader. Turpissimas criminationes in Hcnricum effundunt. Aventinus L. V. Anna!. Boj. et Dodechinus Append, ad Lambert. Schaf n. ad an. 1093- Cf. Baron. ad an. 1094. et 1095. 30) Lambert Schaf nab. anno 1076. 37) Bruno hist, belli Saxon, p. 197. edit. Frther. Goldmti constit. imp. T. I. p. 237. Concil. Worm, in Mann T. XX. p. 403.
