Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c

93

cerdotum nuptiis, quae tamen ad saniora reductus poslmoduni retractavit , imo et igne concremavit 9G).

3) Georgius Cedrenns pariter monachus, sed ejus et origo et aetas tenebris obvelata est. Qua Historicus tamen fama nominis celebratur. Exstat illius Compendium Historiarum ab orbe condito usque ad Isaaci Comneni imperium, seu annum Christi 1057. Circa annum 1060. vitam cum morte commutavit. Vid. Leo Állat ius de Georgiis §. 25. Chidinns comm. T. II. p. 1130. Compendium ejus vulgatum est inter Historiae Byzantinae Scriptores ex versioné Xilandri cum hujus et P. Goar ord. Praedicator, notis.

Ö + §• 34. ^

. r V

In Ecclesia Latina.

Ecclesiae Latinae decus ratione scriptorum ecclesiasticorum scculo XI. sequentes constituebant:

1) Primo, Conrado Romanorum imperatori, cujus patruelis erat, sanguine junctus, episcopus Herbipolitanus, vir pietate et eruditione insignis, ac pluribus vulgatis operibus famam nominis consecutus. Inter haec computanda sunt Commentarii: «) in psalterium, |3) in Cantica Canticorum, y) in orationem dominicam , <J) in Symbolum Apostolorum et e) in Symbolum Alhanasii 97). Mortuus anno 1045.

2) Odilo ex Gallia oriundus, in monasterio Cluniacensi abbas disciplinae ecclesiasticae maximus cultor, qui sic compellatam Treugam (Istenbéke , Gottesfriede) seu inducias a bello privato certis diebus observandas egregie promovit, et annuam commemorationem fidelium defunctorum pro suis saltem fratribus in monasterio magno cum zelo celebravit, literis quoque et studiis magnam operam impendens. Scripta quae posteritati reliquit sunt: sermones, epistolae , hymni, vita S. Mujuli, S- Adelhaidis, et alia 98). Obiit anno 1049.

9G) Ba.iunge Thesaur. Mouuni. T. III. p. 308. 97) Haec recensuit Joan. Coc/tlueiis, et in biblioth. Patrum Colnniensi et Lugdunensi continentur. Brunonem etiam Trithemius in L, de scriptor, eccles. dilaudat. 98) Hist. Iit. de la France T, VIl. p. 114. et seq. Opera edidit M. Marricr et A. Quercelani in bibi. Cluniaccnsis p. 347. et seq-