Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.1. (Pestini, 1840) - 21.951a
vérit. Ita S. Leo M. in epistola ad Marcianum Augustum refert, ab haereticis epistolam suam ad Flavianum quibusdam literis, vel syllabis alteratis vitiatam fuisse, ea ex causa, ut ipsum Nestorianae haereseos arguere valeant. 3) consuetudo , quae ante inventam typographiam observabatur, codices nempe uno dictante in plurium societate describendi; per hanc enim, cum dictantes nimis properarunt, balbutiverunt, aut vitiose legerunt, diversi errores irrepserunt. 4) librariorum, seu desrciplorum habendi cupido, ignorantia, et incuria. Habendi cupido: non raro enim descriptores, quo plus scribere, et eo ipso plus sibi mereri possint, festinando scripserunt, et hinc errores plures commiserunt. Ignorantia, et incuria, dum vitiosum codicem descripserunt aut si integrum quidem codicem prae manibus habuerunt, sed illum in omnibus locis bene legere non noverunt, aut non cum sufficienti attentione legerunt, et desumserunt; dum adnotatioues marginales textui intulerunt, putantes eas ab aliis librariis omissas fuisse, dum eum, qui dictabat, non satis clare intellexerunt, aut non debita cum attentione ejus verba exceperunt, denique dum sine, aut cum malis interpunctionibus scripserunt. Quantopere autem mutetur sensus auctoris, si male interpunctiones scribantur, vel ille locus S. Augustini: Qui ergo fecit te sine te, non te justificat sine te. 33) ostendit. Si enim in fine sententiae signum interrogationis (?) ponatur, prout fecerunt Acatholici ad hoc probandum, quod Deus sine cooperatione nostra nos justificet, contrarius menti auctoris sensus omnino prodibit 34). 3) editorum, typo- gruphorum, et correctorum inscitia, et incuria, praesertim in illis operibus, quae ob solum lucrum post originalem editionem recudebantur, quin ipse auctor curam correctionis in se assum- eisset #) 6) criticorum ignorantia, et audacia’, ignorantia, dum opus aliquod legentes, obiectum ejusdem mente sua non assecuti errorem ibi latere suspicati sunt, ubi non erat, ac propterea aliquid adjecerunt, demerunt, aut alterarunt. De talibus criticis jam S. Hieronymus dicebat: scribunt, quod non 33) Serm. 169. alias 15. de verbis Apostoli Cap. 11, 3-1) Conf.Jos.Ant. IVeissenback: vom Rüc'nerverfälschen pag. 17.
