Vass László: Institutiones historiae ecclesiasticae novi foederis. Tom.1. Introduction (Pestini, 1828) - 20.880
168 Litterae Dominicali F , Concurrentes 2 Litterae Dominicali E, 3 Litterae Dominicali D, 4 Litterae Dominicali C, 5 Litterae Dominicali B, 6 Litterae Dominicali Á, 7 Litterae Dominicali G, seu juxta ordinem Litterarum Domi- nicalium versiculo, quem alias attulimus, hac ratione mutato expressum : Francus Equo, Dacus Cane, Barbarus Arcu Gaudet, b) a) Annus Imus Calendarii appellatur , quando Littera Dominicalis est G , quia Litterae Dominicales retrograde variantes a G incipiunt, ut alibi dictum est. b) Cum apud Christianos orientales non esset inoris dies hebdomadarum primis 7 alphabeti literis designare, usum Concurrentium introduxerunt, ut ope eorum cum Regularibus conjunctorum feriam cujus- que diei in mense , adeoque etiam Dominicam Paschalem determinarent, quod Christiani Occidentales ope Literae Dominicalis facere consveverunt. De his Christianorum Orientalium Concurrentibus , seu Epactis solis et Regularibus, seu addititiis v. Maximum Monachum in Computo Ecclesiastico P. 1. c. 23. et JJ\ 2) Regulares Solis sunt certi numeri singulis mensibus attributi, Hi juxta ferias , quales in Calendis mensium sunt anno Imo Calendarii , seu quando Littera Dominicalis est G, dispositi fuerunt. Jam autem anno Imo Calendarii, seu quando Littera Dominicalis est G, Ima. Januarii, quae perpetuo liabet Litteram A, est feria 2da, unde Ima Januarii Regulares Solis sunt 2, Ima Februarii, quae perpetuo habet Litteram D, est feria 5ta, unde Ima Februarii Regulares Solis sunt 5, et sic porro. Regulares Solis cum Concurrentibus in Calendario Juliano ostendunt, a) qualis in Calendis mensium sit hebdomadae dies. In hunc finem Regularibus Solis dati mensis addi debent Concurrentes anni. Si summa non superet 7, quae
