Fejér György: Authentia et vis probandi diplomatum. In codicis diplomatici coronidem (Budae, 1838) - 20.632

10

no 1001. concessarum, Ign. C. a Battyan, Antonius Gánoczy, Josephus Koller, Chrysostomus Novak; aduersus Ladislaum Kovesdy, diploma Belae II. quod Praepositurae Bozokiensi A, 1135. concesserat, et Bela IV. anno 1264. copfirmauit, fal- sificationis insimulantem, Stephanus Katona, Georgius Pray, Daniel Cornides, acri calamo depugnarunt. Quibus contentionibus, vt characteres authentiae diplomatum externi et interni, certi- ficatioque, in lucem emergerent ampliorem , obtentum.

I. Characteres Diplomatum ft u t h p n^ tiae externi.

$. 11. Character authentiae diplomatum externus praecipuus est vetustas, ex indole huius eisdem proprius: aeuo cum sint eo edita, quo fidei viguit integritas, religio dominabatur, Ii te— rarum, artisque diplomaticae peritia penes paucissimos fuit, documentorum confictores et in- terpolatores seuerissimis ab Ecclesia ac ciuili potestate, poenis arctabantur , (V. Bullam Innocen- tii IY. PP. lib. I. epist. 544. Sententiam Comitis Curialis Poson. anni 1322. Joannis literati maledictae memoriae anno 1591. Gabrielis Literati de Zömlim apud Werböczi P. II. tit. 14. §. 50. 82. Literas Mathiae Coruini ad Epis. Nilrien. item ad FF. Ord. Minorum Conuentus Agrien.) diplomata supponendi aut corrumpendi occasio et facilitas succisa fuerat. Quo antiquius aliquod diploma, eo manifestius authenticum ; „Diese Regel beruht auf einem sehr guten psychologischen Grunde. Es ist oben bemerkt worden, welche harte Strafe d ie Gesetzgebung auf die Verfälschung von Urkunden gesetzt hatte; inan kann also billig afl-