Kelemen Imre: Institutiones juris privati Hungarici... Libri 2. De rebus. Vol.2. (Pestini, 1814) - 11.010c

I

1110

a.) Si quis rern suam relinquat, quin alter curam in se recipiat, Depositum haud in- telligitur.

/3.) Deposito, nec dominium, nec usus transfertur, nisi iite diitincto pacto concedatur, et tunc Depositum irregulare vocatur. ’* Secus furtum usus committeretur.

4-0 Gratis , eatenus redi ad j§. 633. n. 3. et huc adcommoda. Hoc tamen peculiare Contractui ifti est, quod, cum r s inter amicos geratur, si dolo .malo Depositum intervertatur, factum poena dupli, et infamiae luatur. Secus De ponens ad levissimam ; Depositarius ad latam solum culpam teneatur. (§. 607. sub *)

3-0 Ea lege, ut quandocunque rite repetenti eadem in specie \ etflatu quo refiituatur. ita quidem , ut 1

a.) Etiamsi in Confractu tempus duraturae cuitodiae expressum fuisset , prius tamen repeti possit, Conditio enim temporis Depositarium non item Deponentem ligavit, et ifte favori suo renunciare non vetatur; illi vero conditio melior ofTertur.

/3.) Si repetens perperani in suum, vela liorum detrimentum, perniciemque usurus praevideatur. e. g. furiosus, mora reltitutioni ponenda, quia non rite repetit.

y.) Si tertius Dominium rei probet , ei potius, quam Deponenti tradenda.

J3.) Nec alio titulo, e. g. pignoris pro Debito, nisi accedente novo pacti), detinenda.

e.) Abscisse res deposita redhibenda, nec liberatio fit praeftando, quod interest, donec reftitutio possibilis est.

a) 1622: i6.v