Kelemen Imre: Institutiones juris privati Hungarici... Libri 2. De rebus. Vol.2. (Pestini, 1814) - 11.010c

1- o Contractus, nominatus, reális , et ac- cejjorius; Redi ad generalia principia Conventionum (§. 600. seqq) specialiter autem ad 606. 607.

2- 0 rei. m Securitatem crediti traditur , unde fluit :

a. ) Creditum debere eiTe verum ac validum, secus nec securitas ei’debetur, nec pigmis jure detinetur.

b. ) In pignus dari polle omnes res servando servabiles, et valorem internum habentes, etiam alienas cum consensu Domini.

c. ) Pignoratarium non fieri pignoris dominum, nec eo uti poffe , nisi per adjectum pactum Antichreseos hoc ipsi concedatur.

d. ) Si pignus casu pereat, perire pignoranti vel ut Domino.

e. ) Nec tamén per id Debitorem a principali obligatione liberari.

f. )'Eundem Debitorem teneri pignus convento tempore reluere; ni hoc faciat, jus eiTe Creditori ad pignus diftrahendum, praemiila cumprimis Judiciaria admonitione , sibique satisfactipnem ex pretio procurandam. Quod autem superaverit, seu Hyperocham, Domino redhibendam, unde intelligitur pactum Commis• sonum Jultitiae adversari. Optimum autem factu, pignus tali casu publicae auctioni, vel saltem aeftimationi, subjicere; prout fit in publicis pignorum officiis , sive Domibus Jidu- ciariiis, de quibus Politicorum est agere.

,3-0 Ita traditur, ut soluto debito refiitu- afur; ceffante enim fine, nullo jure retinetur. Debitum autem integre persolutura eiTe oportet; parte solum aliqua depensa , nihil de pignore remittere Creditor obligatur , cum pro toto datum sit; nisi forte per partes Debitum contra— 1078 —