Kelemen Imre: Institutiones juris privati Hungarici... Libri 2. De rebus. Vol.2. (Pestini, 1814) - 11.010c

2- Ö Illicó, atque Cöntractiiő Cönclusxis ^ et venditor traditionem offert.

3- 0 Periculum omne casuale rei emptae fer-* re; Licet enim in regula res Domino pereat^ emptor autem ante traditionem rei emptae Dominus non fiat, si tamen res singularis, et absolute^ vendita sit, sicut commodum á tertipo- re perfecti Contractus ad emptorem pertinet; ita et periculum. Secus est,

«.) Si Venditoris dolö , vel culpa aut ex antiquo oeculto titio, pereat, tunc enim ei nocere debet 4 item, si

/3.) Venditor casura in se diserte recepit; 3Non secus,

y.) Si in genere soíum Venditio facta , e. g. cerltum urnáé vini; gemis enim nori perit, donec sub eo contenta species aiiqiia superest.

i.) Denique, &i sub Cbnditione, aliave reftrietione , v. g. ad pondus, mensuram , numerum , guftum , quidpiam venditum, ét nondum ponderatio ménsuratio, numeratio, prae- guftatib peracta; curti ädhüC Venditio perfecta non sit, periculum Venditorem manet. *

♦ Ex i is, quae hactenus allata sunt, facili conjectura concluditur, Proceffus hic eosdem locum habere; quos ex Gontractibus generatiui enasci docuimus §. 608.