Frank Ignác: Specimen elaborandarum institutionum juris civilis Hungarici continens: I. Praecognita II. Doctrinam de donatione regia (Cassoviae, 1823) - 10.393
....... 131 ....... et donorum Regis, dum vivit; excepto , quod ad Episcopatum pertinet et Comitatum, xic post ejus vitam filii simili dominio succedant. Nec pro nullius causa reatus detrimentum bonorum suorum patiatur quis; nisi consiliatus mortem Regis, aut traditionem Regni fecerit, vel in aliam fugerit provinciam. Tunc vero bona illius in regiam veniant potestatem, ipse vero subjaceat sententiae filiis innocentibus remanentibus”. Hac lege censent nonnulli, eos, qui, reluctantes Christianis sacris, propterea bonis suis spoliati fuerant, petente senatu, in integrum restitutos fuisse. Alii ante S. Stephanum* communione terrarum Hungaros usos fuisse putant; eoque legem recitatam trahunt, quasi per illam primum privata fundorum dominia introducta, stabilitaque fuerint. Porro, quod mirum, ex eadem lege plenum dominium nobilium alii evincere conantur; alii utile tantum, quale in feudis est. — Ego discrimen secutus inter bona propria et dona regis, duo legis capita pono. Primum : ne deinceps bonis quisquam privetur, „bwí consiliatus mortem regis etc.”; neque nego memoratas bonorum ademtiones ita decernendi occasionem praebuisse. Alterum: ut in donis regis filii succedere queant. Unde totius legis interpretatio sequens exoritur: Consensimus petitioni senatus, ut nemini auferantur bona propria; similiter etiam dona regis quilibet in posterum retineat, donec vivit, (excepto, quod ad Episcopatum pertinet, et Comitatum; nam si Episcopus vel Comes munere decedat, sive translatus, sive depositus; bona muneri adhaerentia retinere non potest); inio consentimus, ut in donis regis filii quoque succedere possint; et generatim nullius causa reatus detrimentum bonorum suorum patiatur quis, nisi etc. Quo sensu vocabula do minetur, do9 * IkÉUMMI
