Krammer Ferenc: Fragmentum primum isagogicum de religione et Ecclesia Catholica, sola salvifica, et de neotericae catholicitatis originibus (Posonii, 1824) - 10.225

culti, et docti Protestant es arbitrentur, iit eidem praj'ogativam quoque, inter caeteros Christianos coetus, passim adtribuant, uti v. g. Author: Schediasmatis de sola salvifica ; ut adeo permirum videri debeat, Nonneminem hung arum, in suis, patrio editis idiomate, dialogis, quibus authoris illius agit vindicem , re- eoauere hirsutam eam grambem potuisse, Ecclesiaeque nostrae, illa (/‘Ipoc. 18.) verba: exite de Babylone populus meus, adplica- re ; immo (quod quidem intactum relinqui haud potest) in eundem sensum adpeliare Faires etiam, atque, bos inter, Ambro- sium praesertim. Audiamus : _

£fuxta hmc etiam .V. Ambrosius, (in Luc. 6. c. (),) oportet re« linquere talem Ecclesiam , quee Apoßoiici j undam enti prcedicationer.u & ei consentaneam fidem, non servavit.

imo) gfuxta heee , id est, juxta Apocalypseos, de Babylone «gentis , locum ? ast hae' referre nemo alius ad Ecclesiam nostram potest, praeterquam interpres imperitus, et, quem agitat? Slffeft, £ajj, Siabeifmbt, judice doctissimo protestame, Jo. Davide Michaelis , et aliis.

2do) fijuxta licec? — Si juxta haec alterutra, vetus vel nova Ecclesia , Babylon esse deberet, quam vereor, ut heee purgari , ab apocalyptico sensu, possit! — horrificae illae reformatarum Eicclesiarum descriptiones, per ipsos earundem, qua fundatores, qua administros, excitandos postea, factae, — tum, candida illa domefircorum authorum , v. g. a) Alexandri Roscei, de sur- gente in Protestantium medio: nova Babylone, impietatis plena, £? blasphemiarum; (de mundi Relig. part. 13. fol. 510. et 513.) —• b) ffo. Wolf9 angi ßfce geri, , de Ecclesia evangelica : in coetum malignantium degenerante; (in suo Spinosismo.) — et. c) Pauli Eben , de Ecclesiae er angelicae veritate : merito dubia, (in pr-Cef. sup. Comment. Melancht. in ep. S. Pauli i) confessio; haec, inquam , absolutionem haud spondent. — Et

otio) Quinam illi sunt, qui praedicationem, quae Evangelii fundamentum , surrogatum mundanae, fluctus excitanti, Sápién* ttee est., et consentaneam ei fidem , non servaverunt? INonne re fur.- friator Martinus, ad aperiendum novis suis sensibus campum, eam, quae reformationis existentiam praecessit, pr ce dicationem, sprevit velut corruptam i quis igitur fundamentum Evangelii, pree dicationem, convulsit? quis , consentaneam ei fidem, non servavit? — En, quam evidenter S. Ambrosius, pro veteri, pree- dicationis retinente, et contra novam Ecclesiam est! — — Quod 4tai) Ibidem , Pater ille subjungit, decretorium est. Subjungit. vero haec : quod Apoflolus quoque evidenter adflvuit, dicens: hcereticum hominem, poli unam — — correptionem devita ; igitur de haereticis, adeoque de coetibus, ab ea Ecclesia, ad quam ipse pertinebat, diflinfUs, loquitur; — illos, qui ab hac rectm dunt, declarat, (ibid, in cap. 15.) esse filios prodigos , di&s pato- Fragm. I C