Krammer Ferenc: Fragmentum primum isagogicum de religione et Ecclesia Catholica, sola salvifica, et de neotericae catholicitatis originibus (Posonii, 1824) - 10.225
3t Genes, fol. 7.) alludit ad ilia Christi verba : i:on enim vos eflis, qui loquimini Ofle. — Deinde, (Tom. 4. Genes. fol. 3.) certus sum, me non posse falli. Ita diserte nullus Apostolorum de se loquitur. — Porro (Tom. 2. germ. fol. 57*) inquit-: Evangelium meum non habeo ab homine, sed unice cie cocio, per Dominum noflrum Jesu m Chriflum. Et (fol. 133.) doctrinam meam a Deo habeo , non tantum de coelo, sed ab eo, qui pius efl, quam &c. Rursus (contr. Reg. Angi. p. 548.) certus sum, dogmata mea habere me de coelo. His, sine omni dubio, factam sibi a Deo revelationem adstruit. Iterum (Epijl. ad fals. nominat. Ord. Episc.) ita luculente: vocationem non ab hominibus, nec per homines, sed ex dono Dei, & revelatione Jesu Citrifli, accepi. Nec Paulus apertius de se. In Jtircfyeítpojttíí, in ep. ad Galat, rotunde edicit: si Angeli aliter doceant, anathema sint; per haec usurpat .sibi , quod Apostolis, et universim authoritati infallibili est proprium. Tom. 2. ger. fol. 7Q. se Evangelißam esse. Ibid. fol. 11Q. se Eccksiajlen esse. Antea, fol. 6. Doffrina mea, non efi mea , sed Dei $ judicium meum eji Dei judicium; his Christum aemulatur! Ibid. fol. 94. Deus per me locutus eß; vah! — Domin. donec venerit, haec jactat: tam copiose a nobis prcedicatum eß Evangelium; nec Apoßo* lorum tempore tam clarum unquam fuit. Non stupes, Christiane Lector? — Subdit autem: Spiritus S. unxit me, & ad evangeli- sandum misit me. Sicut pauilum antea se praefert Apostolis, iia per haec, sé Christo aequat! —- Sed quis omnia, repetita identidem, colligat? — Hinc discipuli passim adpeliabant: Doff or em divinum, —Theandrum! — Prophetam, — Evangelißam magnum, — Organum Spiritus Sanft i, — revelationum opulentia mstructum, — inflammatum Spiritu S. — verum Eliam, — inspiratum, — inspiratissimum. — ila Michael Neander; (epist. dedicat.) — IVellerus; (ap. Neand.) — Andreas Fabricius , (orat, lun. de Luth.) — Franciscus Fabricius , (ap. Neand.) — Joannes Spangenbergius, (ibid.) — Jo. Merlinus, (in Libel, de modo legendi libros Lutheri.) — Doffor Albertus, (cont. damnat, doctr. Carolst.) etc. — Quis hodie e Protestantibus credit, ita voca tum , — ita inspiratum fuisse? et, non fuisse Pseudo - Apostolum , credere tamen possint? —- Tum illi, novee Catholicitatis fabricatores, intellecto hoc, tam saepe ae luculente expresso, Lutheri, de reformata sua re, sensu, num possint dubitare, quosvis ulteriores reformationis conatus, adversos consilio illiua esse? Si Angeli aliter doceant, anathema sinti inquit; quanto magis, si discipuli? — Nihil certe praesidii in Reformatore habent.; — at permultum, ut uberius dicetur postea, in Reformationei S. i3. 2do) Ecclesia. Religione corruptionum accusata, quid restabat aliud.
