Krammer Ferenc: Fragmentum primum isagogicum de religione et Ecclesia Catholica, sola salvifica, et de neotericae catholicitatis originibus (Posonii, 1824) - 10.225

then. — c) J. Georg. Rhode, in: SSerfud) eiltet pragmattfdfjen ©e* fd)írf)te béé Díeíígionéjttmngeé unter beit Protestanten, granffurt itnb t’eipjíg, 1790. in (ríníettuitg p. 5. £)er ?eí)rfafe, bap eine Dics Itgien bíe altéin feíígntacfjenbe SKelígíon fe^e - - roar - bet fiibU fcbeit; mtb nad) ifyr bet G>f)ríffítcf)en unb £ürfifdf)cn Dlelígíou eí* gén. — d) J. Fr. W, Jerusalem, in: ^ortgefefcten ^Betrachtungen, ÍBrauitfd)»ttcig 1792. p. 489. hujus dogmatis persuasionem omni homini communem esse aperte docet: (5m jcber íjait feilte iBcr« jfettungéart, er habe fíe für fid), ober fíe fei) ber ^artbev) eigen, iroju er ftd> befemtet, für bie allein roafyre; et subdit, omnes eos, qui ab hoc illius mice vero sensu dissentirent , pro ceternas damnationis reis haberi. Parum refert, quod hunc, o/«mí omnino homini proprium , sensum reprobet; id enim necesse est in novo erigendae «orne salvandorum Ecclesiae systemate, quod is miris modis adjuvare nititur; nobis ejus sufficit confessio, tanto certe robustior, quo magis confitenti id displicet, quod fatetur.

** Ubi viguit Deorum pluralitas, ibi variare pro varietate Deorum religionem quoque oportebat. Hinc celebre illud, pro multitudine, Diis dedita, Philosophorum quoque quorundam probatum suffragio, principium: Deos ex formula Civitatis colendos esse. — Quemadmodum vero haec religionum varietas in tanta varietate Deorum mira haud fuit; ita permirum in or • be terrarum phaenomenon foret, agnitus unus Deus, nec Ia men una Religio ! — Merito vereor, ne , praesidio adinventae participationis , multiplices, atque atrociter discerptae Religiones, ob paucorum quorumdam dogmatum consonantiam, una esse Religio proclamentur! — fiatque a neoterico - philosophorum grege scitum, illi gentilium principio simile, non quidem Deosy uti antea, sed Deum, ex cujusque Civitatis formula colendum esse! — Ad finem hunc passim dirigi novorum sapientum consilia , non ignorant rerum periti.

*** /. Georgius Rhode, vir sagax, eam persuasionis hujus universalitatem 'haud temere habendam ratus, intentius origines illius vestigasse videtur. Illa, quam (op. cit.) pag. 2da recitat, digna est, quae referatur: ©d)0tt bíefe 2lttgemeini)eit ifi — eilt ^Bemeié, bap ber Duett beéfeíbeit ntd)t fo gan$ uncbeí, fonbent ber gctttöbnítcfjeit £>cní* unb £anbímtgéart ber yJíenfrfjeit fefyr attge* meffen fct)it imtj]c. $ßo id) nídtt írre, beftebt er ín ber allgemeinen ^BorfMung r unb ín bem ©efüf)le ber Sffiidjtigfeit unb 9íorbn>enbígí feit gcmíffer relígíöfer SÖBabrljeíten $ur ©íücffeíígfeít. Ijeber füfyít baé 23cbürfníp gcmíffer ttÖaljrbeíten, unt rul)tg unb glücfltdj jufetjit; ttitb bíefc glaubt er tu feiner Díeíigíon ju ftnben. — 3?un ifi jebee tton 9iatuv, oermöge feiner (gígeiííícbe, geneigt ju glauben, bap baé, máé ífym roaljr ijí, aud) anbern mabr fe^n, máé it)U beru* lugt, aud) aubere beruhigen, máé iljm wichtig ift, aud) anberu