Mollik Tóbiás: Dissertatio de divina auctoritate deutero-canonicorum utriusque testamenti librorum ac partium (Jaurini (Győr), 1819) - 10.189
ea gratia conscriptum, quo cuncti Libri Canonici , rite expanderentur: uti revera firmam rationem non prcefierebat, ita nec specie allexit, vix nacta laudatorem ; quare nihil ultra de ea disputabimus. Adeo nimirum contemta fuit ea Divisio , ut a Concilii Patribus ne in deliberationem quidem admitteretur. Deinceps autem confecto in Decreto binis illis classibus non solum nullus concessus est locus; sed potius in adversum, Libri deuteroca- nonici citra omne discrimen protocanonicis interserti sunt: omnesque simul pari pietatis affectu ac reverentia cum Divinis Traditionibus , adeo- que iit Divini suscipiendi, eoque sensu pro Sacris et Canonicis habendi, sunt declarati. 3y5. Parum juvat adversantes, quod Melchior Canus, qui Concilio Trid. sub Julio 3. P. aderat, L. 2. de Locis TheoL. C* 9. scripserit: Baruch a Canone S. Scripturarum eximere, non solum temerarium , sed etiam erroneum est, et — hceresi proximum; hceresim non audeo vocare. Etsi mox addat: Synodus Trid. sub Paulo 3. aperte Librum Baruch in Canonicis censet. Non videtur itaque dogmatical auctoritatis censuisse Canonem a Concilio Trid. Sess. 4* prolatum. — Canus enimvero triennio ante absolutum Concilium mortuus, caute abstinuit ab hiereseos nota istis infligenda, qui Librum Baruch a Canone eximerent; necdum enim Concilium Trid. decretoria auctoritate ac subscriptionibus fuerat roboratum. Nonnullique ob minorem in prioribus ejus Concilii Sessionibus Episcoporum numerum , earum firmitatem ab ampliore Praesulum aggregatione praestolabantur, nec vane. Aderant enim sub Pio 4* P* magno numero Episcopi cum insigni Theologorum manu, factaque priorum Sessionum re- lectione et cunctorum ratihabitione ac subscriptionibus , Concilium fuerat conclusum A. i563. 376. Neque causam nostram ferit , quod Sixtus Senensis et Du-Pin, etiam post absolutum Concilium, extrema Estheris capita renuerint agnoscere Canonica. Arbitrabantur namque illa non esse reipsa partes 167