Mollik Tóbiás: Dissertatio de divina auctoritate deutero-canonicorum utriusque testamenti librorum ac partium (Jaurini (Győr), 1819) - 10.189
neque subtrahere me promittens. Itaque e textu hebraico transtulit, quae sequenti libro C. 6* enarrat, quorum conplura nonnisi in ultimis 7. Capitibus Libri Esther sunt descripta: üt conferenti patescet. At post bina saecula Origenes ep. ad Julium Afric. jam scripserat, extrema Libri Esther capita non legi quidem in hebrceo, sed apud 70 Interpretes, et apud Theodotionem ; qui utique ex hebraeo transtulerunt illa in graecum. De hoc minime dubitavit Origenes, secusque sentientes acrius reprehendit verbis , n. 38* ex parte relatis. 308. Io Bern, de Rossi Scripturisticarum Anti- qirtatum peritissimus, in Spécim. variar. Lection. S. Textus testatur jf. 2. de Estheris additamentis, ista legi etiam in vetustissimis versionibus Syriaca et Arabica. Et §. 3. ait: Exjlant etiamnum Mss. Codices hebroei biblici, in quibus Efiheris additamenta Chaldaice exhibentur. Ex his tres in Italia reperiuntur , mihi quidem conperti. Primus Pontificius nofier efi. Uaticanus alter integrorum etiam bibliorum, inter Urbinates primus, de quo multa doctifsimus Afiemanus. Tertius Ambrosianus, isque antiquissimus etc. Si in Italia tres ejusmodi Codices exstant, plures quidni per Orbem exstare, haud est incredibile. Chaldaice autem descripta Pontificio in Codice Estheris additamenta , quae Cl. Rossi illic refert, non parum dissonant a graeco latinoque textu , suntque potius paraphra- seos fragmenta , quam textus originalis; quem tamen praeexstitisse indicant. Binorum vero aliorum Codicum textum non describit; unde ex allatis Codicibus statui non potest, originalem documentorum illorum textum fuisse Chaldceum, praeterquam regiorum decretorum. Haec autem pluribus quoque linguis vulgata fuere. C. 3* 12. C. 8. 9. 309. Istud tamen certius ex eo eruitur, quod IVlardochaeus qua infans in Chaldaeam translatus , il- licque educatus, et in Regia Aula plurimum versatus, Chaldaicae linguae amplius quam hebraeae peritus fuisse censendus sit. Sua igitur Estherisque fata 133
