Folia Theologica 11. (2000)
Szabolcs Anzelm Szuromi: The Character of Juridical Personality of Monastery as a Community of Persons up to the 13th Century
106 Sz. A. SZUROMI Decretalis Gregorii IX, as well as the legal status of religious houses. Bernard considers religious chapels as subordinated to the bishop, regarding their pastoral activity.34 Thus the single religious communities were regarded as independent entities, and their obligations and rights, apart from their organization, were strictly defined (see for example X 3. 35. 8).35 The external activquid, per seq. clausulam generalem omnia specificata intelliguntur seu finguntur: et sine aliqua alia probatione obtinent, ubi ad eum spectant de iure communi, sed si de consuetudine: tunc probatio est necessaria in processu, ut hic no. Inn. Posses, et petitiorium. no. duas actiones in libello uno et simul intentari, lure communi, dicit Inno, quo non inuenit... quo institutionem habet maior ecclesia in minore, ar eiusdem, supra de ma. et obed. his, quae, sed et illa potest intelligi in titulis Card, qui habent pinguis ius quam alii. Unde dicit securae, quo haec quae hic exprimuntur, spectant ad episcopum de iure communi, et inter iura episcopalia coputantur, ut sup. de off. ordi. conquer- ente. In iure autem parochiali: ut in decimis, oblationibus, iure funerandi, et consessionibus audiendis: dici potest quo minor ecclesia subsit matrici ecclesiae. sup. de sepul. et de deci. per notum, ins. ...”, Commentaria in Libros Decretalium, Venetiis 1588, fol. 117. recto. About rights of parish see Commentaria..., fol. 112. recto. Bernardi Papiensis Faventini episcopi summa decretalium, E. A. Laspeyres (ed.), Regensburg 1860 [repr. Graz 1956], Lib. III. tit. 25, §§. 1-2, 103-104. 34 Commentaria (nt. 33), fol. 116, recto. 35 “...Si autem dilapidator inventus fuerit vel alias merito amovendus, per dioece- sanum, postquam hoc sibi a visitatoribus denunciatum fuerit, amoveatur absque iudiciorum strepitu a regimine abbatiae, ac monasterio provideatur interim administrator idoneus, qui temporalium curam great, donec ipsi monasterio fuerit de abbate provisum. Quodsi forsitan episcopus hoc adimplere noluerit vel neglexerit, visitatores vel praesidentes in capitulo generali defectum episcopi apostolicae sedi non different intimare. Haec eadem circa exemptos abbates fieri praecipimus per visitatores vel praesidentes in capitulo generali, depositione tantum ipsorum sedi apostolicae reservata, ita, ut abbate, qui amovendus videbitur, interim per visitatores vel in capitulo praesidentes ab administratione suspenso administrator idoneus monasterio deputetur. Illorum autem excessus et alia, quae visa fuerint intimanda, capitulo praesidentes nobis denuncient per fideles nuncios et prudentes, quibus de communi contributione abbatum iuxta cuiuslibet facultatem sufficienter ministrentur expensae. Sequentes autem visitatores perquirant priorum visitatorum vestigia diligenter, et eorum negligentias et excessus referant sequenti capitulo generali, ut iuxta culpam publice debitam poenam portent. Idem etiam de abbatibus praesidentibus generali capitulo praecipimus observari. Praecipimus quoque, ut in nullo monasterio ad praebendas recipiant de cetero abbates et monachi clericos saeculares, nec hi, qui iam recepti sunt, locum vel vocem in capitulo, dormitorio vel refectorio seu claustro sibi vindicare contendant, seu monachorum coetibus importune se praesumant miscere, sed beneficiis sibi concessis contenti conversentur honeste, oppurtuna obsequia in monasteriis fideliter impedentes, ni-
