Folia Theologica et Canonica 1. 23/15 (2012)

IUS CANONICUM - José Miguel Viejo-Ximénez, La Summa Quoniamin Omnibus de Paucapalea: una contribución a la Historia del Derecho Romano - Canónico en la Edad Media

LA SUMMA QUONIAM IN OMNIBUS DE PAUCAPALEA... 187 pondiente a la Summa de arbitris termina con la primera frase de Dig. 44.1.1 (Ulpiano). De ahí, y no del Digesto, pasó a la SQO. La definíción de appellatio que cierra el comentario de la SQO a C.2 q.6 pr. también se localiza en la Summa de Búlgaro: Búlgaro, Summa, §11, Wahrmund, p. 7 SQO, Cím 18467, fol. 88vb [Appellatio siue prouocatio est ad maio­rem iudicem contra sententiam facta1 uocatio uel proclamatio]“Bul8arus"s“m"“ [S] exta sequitur questio qua queritur quo remedio causa uitiata subleuetur. Que tunc uitiata dicitur quando iudex liuore odii uel fauore aduersariorum siue1 pecunia aut in­scientia ductus in audiendo siue iudicando grauat iniuste quem iudicat. Causa uero uitiata auctoritate Fabiani et Anacleti atque aliorum multorum remedio appellationis sub- leuri poterit. Appellatio siue prouocatio est ad maiorem iudicem contra sententiam facta uocatio et proclamatio. ' sententiam facta] sententiam a minore factam Wunderlich ' siue] sine Clmac Aunque no tiene una correspondencia exacta en el Corpus Iuris Civilis, la de­finíción es de inspiráción romana89. Otro tanto ocurre con el principio que com- parten la Summa de Búlgaro y el comentario de P a C.2 q.6 c.31b (= Dig. 49.7 un., Ulpiano): Búlgaro, Summa §11, Wahrmund, p. 8 SQO.Clm 18467, fol. 88vb [Facta autem appelllatione omnia in suo statu esse debent donec superior iudex sen­tentiam approbet uel corrigat.]«B“|ganis--s"mm» Appellatione interposita et c(etera) usque medio tempore nihil nouari oportet'. Sed om­nia in suo statu esse debent donec superior iudex sententiam approbet uel corrigat. ‘Appellatione — oportet] Appell. ... medio tem­pore nihil nouare oportet Schulte ' Appellatione — oportet] ex Dig. 49.7 un. la del Epitome: «Reus est qui defendit et actorem propulsat non a reatu dictus sed a re quae peti­tur ab ipso praestanda.». Conrat, M. (ed.), Die Epitome de exactis regibus mit Anhängen und einer Einleitung. Studien zur Geschichte des römischen Rechts im Mittelalter, Berlin 1884. VII/11. 50. 89 Cf., por ejemplo, Cod. Just. 3.1.13.3 (Justiniano, 530): «(...) sive per relationem ad maiorem iudicem hoc referatur (...)».

Next

/
Thumbnails
Contents