Circulares litterae dioecesanae anno 1939. ad clerum archidioecesis strigoniensis dimissae
VII.
VII 2961. sz. Gyermekek imája a világ- békéért. Dicsőségesen uralkodó Szentséges Atyánk a bíboros államtitkár úr őeminenciájához levelet intézett és ebben azt óhajtja, hogy a világbéke érdekében minden hívő, de főkép a gyermekvilág imával forduljon mindnyájunk közős mennyei Atyjához. Hogy Szentséges Atyánk szándékát jobban megértsük és buzgóságát mi is utánozzuk, teljes egészében közlöm levelét. Felhívom Tdő Papságomat, hogy a benne foglaltakat apostoli lélekkel tegye magáévá és segítse megvalósulásra. P I U S PP. XII Dilecte Fili Noster, salutem et apostoli- eam benedictionem. Quandoquidem in gubernanda Catholica Fcclesia tam prope Nobis assides, nosti profecto quam vehementer Nos exoptemus a Deoque contendamus ut, rebus animisque iustitia caritateque compositis, Christiana pax in populis ac gentibus omnibus, anxiis in praesens ac trepidis, tuta tandem aliquando ac secura stabiliatur. Ad pulcherrimum enim eiusmodi Dei munus assequendum vixdum Supremi Pontificatus apicem attigimus, non modo omnes, quotquot in Christo habemus ubique terrarum filios,paterno sumus adhortati animo, sed Nationes etiam universas earumque moderatores; quam quidem invitationem hortationemque sollemni Paschatis die iteravimus, cum in Petriana Basilica, innumerabili multitudine stipati, pontificali ritu divina litavimus hostia, concordiam omnibus tranquillitatemque a Christo Domino, mortis victore ac caelestium largitore munerum, implorantes. — In praesens vero, dum mensis Maius adventat, quo mense Christifideles peculiares preces Deiparae Virgini admovere assolent, vehementer cupimus ut hac potissimum de causa in singulis Dioecesibus in singulisque paroeciis impensissimae supplicationes adhibeantur. At eos praesertim ac nominatim ad sacram eiusmodi precum contentionem compellamus, quos ut Divinus Redemptor, ita Nos, qui eius in terris personam gerimus, teneriore animo dulcissimaque caritate complectimur; eos scilicet qui in primo aetatis llore innocentia nitent, suavitate et gratia. Ad Magnae Dei Parentis aram patres matresque familias filios suos, vel tenellulos, cotidiano pioque more conducant; eosque, una cum viridarii sui agrorumque floribus unaque cum sua ac puellorum prece, Beatae Virgini offerant. Ac quomodo poterit caelestis Mater tot supplicantium vocibus renuere, qui pacem civibus, populis ac gentibus impetrent? Quomodo poterit, si cum caelorum angelis nostri concinant pueruli precantes, qui veluti huius mundi angeli vocari queunt? Innumeris videlicet exorata precibus Deipara Virgo Maria eam, quae modo omnes commovet, causam in suam tutelam accipiet; ac Divinum Filium suum, tot tantisque sceleribus offensum, benigna propitians, ab eodem Christianam animis requietem fraternamque populis concordiam, sedatis rerum fluctibus, implorabit. Ac ipsémét Christus Dominus, qui dum in terris agebat, singulari prorsus amoris affectu insontem diligebat aetatem ; quique apostolos a suo ipsius amplexu puerulos arcentes increpabat dicens: „Sinite parvulos venire ad me... talium est enim Regnum Dei“ (Marc., X. 14.); ipsémét, inqui- mus, Christus Dominus quasnam poterit facilius admittere preces, quam puerorum, qui candidas innocentesque manus ad eum ad eiusque Matrem supplices attollant? — Quandoquidem igitur, ut Decessoris Nostri immortalis memoriae Leonis Magni verbis utamur, „amat Christus infantiam, quam primum et animo suscepit et corpore ; amat Christus infantiam, humilitatis magistram, innocentiae regulam, mansuetudinis formam“ 7
