Circulares litterae dioecesanae anno 1934. ad clerum archidioecesis strigoniensis dimissae

II.

14 430. sz. Pápai jubileumi istentiszte­letek részt­vevőinek búcsú. kihez menjünk? Az örök élet igéi nálad vannak!“ (ín. 6, 69.) Esztergom, 1934, február 14. Krisztus Urunk földi helytartójához való ragaszkodásunknak kedves megnyilatkozásai azok az istentiszteletek, melyeket a Szentatya koronázási évfordulója alkalmából a kaíh. hívek rendezni szoktak. A Szentatya most búcsút engedélyezett azoknak, kik ezen isten­tiszteleteken résztvesznek. A vonatkozó dekré­tumot a következőkben közlöm : Iamdudum in pluribus catholici orbis partibus laudabiliter mos exstat ut singulis annis, plerumque iuxta anniversarium festum electionis vel coronationis Summi Pontificis, peculiaris dies statuatur, sive ad solemniler celebrandas Romani Pontificatus laudes, eius- que innumera beneficia recolenda, in totum mundum hactenus derivata, sive ad gratias Deo persolvendas ob incolumitatem vitae Supremi Ecclesiae Moderatoris, simulque ad necessarium auxilium, ab eodem bonorum omnium Largitore impetrandum, pro regenda Ecclesia, tot difficultatibus obnoxia. Quapropter procul dubio decebat, ut christifideles, tam pium obsequium ac since­rum amorem erga Sedem Apostolicam osten­dentes, (piando praefato Festo die sacris fun­ctionibus intersunt, aliquam haurirent remune- rationem e spirituali illo thesauro, quem Ec­clesia possidet et cuius Romanus Pontifex est Supremus Administrator. Ssmus igitur D. N. Pius, divina Provi­dentia Pp. XI, paterna benevolentia preces excipiens ab infrascripto Cardinali Paeniten- tiario Maiore, ad salutarem ac memoratum finem porrectas, in audientia eidem concessa die 15 vertentis mensis, indulgentiam plena­riam singulis fidelibus concedere dignatus est, qui rite confessi ac sacra Synaxi refecti, eodem Festo die saltem uni e supradictis functioni­bus religiosis interfuerint, atque ad mentem eiusdem Summi Pontificis oraverint: partia­lem vero indulgentiam decem annorum, iis omnibus, qui devote et saltem corde contrito pariter interfuerint uni e dictis functionibus, ad Summi Pontificis intentionem exorantes. Praesenti in perpetuum valituro absque ulla Litterarum Apostolicarum expeditione. Contrariis quibuslibet non obstantibus. Datum Romae, ex aedibus Sacrae Paeni- tentiariae, die 29 Decembris 1933. L. Card. Lauri, Paenitentiarius Maior. L. -j- S. I. Teo- dori, Secretarius. Esztergom, 1934. február 15. Sacrae Paenitentiariae Apostolicae se­quens dubium pro opportuna solutione pro­positum fuit: An indulgentiae, invocationibus et preci­bus sic dictis iaculatoriis adnexae, acquiri pos­sint, ceteris paribus, a fidelibus quibuslibet etiam per mentalem tantum earum recita­tionem ? Et Sacra Paenitentiaria Apostolica die 17 Novembris 1933 respondendum censuit : Affirmative. Facta autem de hoc relatione Ssmo 1). N. Pio div. Prov. Pp. XI. in audientia habita ab infrascripto Cardinali Paenitentiario Maiori die 1 vertentis mensis, Sanctitas Sua resolu­tionem approbavit, confirmavit et publican­dam permisit. Datum Romae, ex aedibus S. Paeniten­tiariae, die 7 Decembris 1933. L. Card. Lauri, Paenitentiarius Maior. L. -J- S. S. Teodori, Secretarius. Strigonii, die 15. Februarii 1934. A m. kir. Pénzügyminiszter 38.373/1933. VIII.-a. sz. körrendeletét tudomásul teljes egé­szében közlöm : „Az 1921. évi 24.084. sz. rendeletem (megjelent a P. K. 1922. évi 16. számában) kimondotta, hogy a lelkészeknek azok a nyug­tái, amelyeket az államtól kapott, tehát köz­pénztárból húzott illetményeikről állítanak ki, az 1920. XXIV. t. c. 22. §-ának rendelkezései alapján illetékmentesek. Az 1931. évi március hó 30.-án kelt 39.891/VIII.-a. sz. alatt írott körrendeletéin pedig azt állapította meg, hogy a közadók módjára beszedett lelkészi párbér- és deputa­tum váltságösszegének a jogosultak által való felvételéről kiállított nyugták is illetékmen­tesek. Előfordulnak azonban olyan esetek is, amikor a lelkészek által a községi pénztár részére kiállított nyugták nem az államtól járó vagy a közadók módjára beszedett össze­gekről szólnak, hanem a lelkész a politikai község által kiszolgáltatott összegeket canonica visitatio alapján — deputatumföld megműve­lése és természetbeni járandóság megváltása címén — kapja, amikor is a kifizetendő összeg nem az egyének terhére van kivetve, hanem a község költségvetésében van évről-évre biz­tosítva, s a fedezetéről a községi forgalmi adó­részesedéséből vagy a községi pótadó jöve­delméből történik gondoskodás. Minthogy a járandóság felvétele az utóbbi esetben is közpénztárból történik, az 1920. XXIV. t. c. 22. §-ában foglalt mentességnek Nr. 426. Responsum ad proposi­tum du­bium. 237. SZ. Lelkészi nyugták illetékmen­tessége.

Next

/
Thumbnails
Contents