Circulares literae dioecesanae anno 1927. ad clerum archidioecesis strigoniensis dimissae

IV.

17 1492. sz. Iskolákban tanító pa­pokról ren­delkezés. IV. A különböző tanintézetekben oktatással foglalkozó papokra vonatkozólag a Congre­gatio Concilii a következő rendeletét adta ki, melyet miheztartás végett teljes szövegében közlök: Decretum. Cum plures locorum Ordinarii postula­vissent, ut peculiaribus quibusdam normis sacerdotum disciplina, qui in publicis scholis docent, regeretur, haec Sacra Congregatio in plenariis comitiis diei 15. Januarii huius anni decrevit servanda ea quae sequuntur; quae quidem SS. D. N. Pius divina Providentia PP. XI. in audientia die prima mensis Feb­ruarii ab Emo Cardinali huius Sacrae Con­gregationis Praefecto habita, rata firmaque voluit eademque publici iuris fieri mandavit. I. Sanctae Sedis praescripta de clericis et sacerdotibus publicas studiorum Universi­tates vel scholas Normales, quas vocant, frequentantibus firma maneant; praesertim vero ea quae Litteris Secretariae Status diei 20. Novembris 1920 praecipiuntur, adamussim serventur. II. Sacerdotes, etsi magisterii titulum consecuti, adstricti, uti antea, suae quisque dioecesis servitio manent; proprioque Ordina­rio subiiciuntur. III. Curent Ordinarii, ut hi sacerdotes docendi munus obeant in sua dioecesi, praeser­tim in sacris clericorum Seminariis vel in privatis scholis. IV. Sacerdos, huiusmodi munus atque officium in publicis scholis ne petat neque acceptet sine explicito Ordinarii sui consensu ; qui quidem consensus est natura sua revo­cabilis. V. Ordinarius, graviter onerata eius con­scientia, consensum ne concedat nisi iis qui pietate et doctrina excellunt, quique tum alumnis tum ceteris magistris privatim et publice exemplo sint. VI. Ordinarius permittere poterit, ut sa­cerdos dioecesanus in aliam dioecesim ma­gisterii exercendi causa se conferat, ea tamen lege, ut susceptum munus ad nutum tum Ordinarii proprii tum Ordinarii loci retineatur. Itaque Ordinario in dioecesis servitium illum revocanti et Ordinario loci illum dimittenti, quocumque praetextu remoto, sacerdos parere tenetur. VII. Ordinarius ne sinat, ut sacerdos suae dioecesis in alia dioecesi magisterium ineat, nisi prius de re loci Ordinarium mo­nuerit eiusdemque veniam obtinuerit. VIII. Sacerdos in aliena dioecesi ma­gisterium initurus sine mora loci Ordinarium adeat, quem, iuxta can. 94. Codicis iuris cano­nici, ut Ordinarium suum, usquedum eo in loco commorabitur, habere, eiusque vigilan­tiae, auctoritati et correctioni se submittere debet. IX. Ordinarius vero loci poterit: a) praecipere, iusta de causa, arbitrio et prudentia eius aestimanda, ut sacerdos alicui ecclesiae sit addictus; b) statuere ut idem sacerdos peculiari vigilantiae Vicarii foranei vel parochi aliusve sacerdotis subsit; c) exigere ut sacerdos referat, in qua domo habitualiter commoretur et quibuscum personis cohabitet; vetare ne mulieres, de quibus suspicio esse possit, apud se retineat et quoquo modo frequentet; iubere, si id necessarium aut opportunum Ordinarius iudi- caverit, ut penes aliquam religiosorum soda­lium domum a se designandam degat; d) vetare ne docendi munus in scholis, quas vel solae puellae vel puellae simul et adolescentes celebrant, suscipiat; neve puellas privatim doceat atque instituat; e) praecipere ut omnes et singulas obli­gationes communes clericorum servet; prae­sertim vero, ut collationibus seu conferentiis 4

Next

/
Thumbnails
Contents