Circulares literae dioecesanae anno 1917. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XIV.

134

Mihi vivere Christus est.1 Tantum qui amore ardent, ceteros inflammare sciunt. Quare S. Bernardus ita praedicatorem admonet: „Si sapis, concham te exhibebis et non canalem“;2 hoc est: quod dicis, eo plenus ipse esto, et ne satis habeas in alios transfundere. „Verum, ut idem Doctor addit, canales hodie in Ecclesia multos habemus, conchas vero perpaucas!“3

Hoc ne eveniat in posterum, vobis omni ope atque opera enitendum est, venerabiles Fratres: quorum est et indignos repellendo, et idoneos eligendo, conformando, moderando, efficere ut praedicatores, qui sint secundum Dei cor, iam plurimi exsistant. — Respiciat autem misericors gregem suum Pastor aeternus, Iesus Christus, Virgine Sanctissima quidem, ut Matre augusta ipsius Verbi incarnati et Regina Apostolorum, deprecante; ac spiritum apostolatus in Clero refovens, plurimos esse iubeat qui studeant „seipsos probabiles exhibere Deo, operarios inconfusibiles, recte tranctantes verbum veritatis.“4

Auspicem divinorum munerum ac testem benevolentiae Nostrae vobis, venerabiles Fratres, vestroque Clero ac populo apostolicam benedictionem peramanter impertimus.

Datum Romae apud S. Petrum die XV. Iunii, in festo Sacratissimi Cordis lesu, anno MCMXVIL, Pontificatus Nostri tertio.

Benedictus PP. XV.

1 Ibid., 1, 21.

2 In Cant. serm. 18.

3 Ibid.

4 2 Tim., 2, 15.

S. CONGREGATIO CONSISTORIALIS.

NORMAE PRO SAORA PRAEDICATIONE.

Ut quae Beatissimus Pater nuper in Encyclicis Litteris Humani generis redemptionem de sacra praedicatione docuit ac praestituit ad praxim facilius deducantur, Eminentissimi Patres S. C. Con- sistoriali praepositi, ipso Summo Pontifice plene adprobante, sequentes sancivere normas, quibus Rmmi locorum Ordinarii uti debeant ut tuto in re tam gravi procedant ; easque eadem Sanctitas Sua statim exsecutioni madandas praecipit, quo scilicet quod Apostolus nominat ministerium verbi, eos afferat fructus in tuitionem ao propagationem fidei christianaeque vitae custodiam, quales et divinus Magister Christus intendit et catholica Ecclesia sibi i ure promittit.

Caput I.

A quibus et qua ratione praedicatores Verbi Dei sint eligendi.

1. Rmmi locorum Ordinarii illud ante omnia semper prae oculis habeant, quod Sacra Tridentina Synodus, anteriores praescriptiones innovans ac perstringens, cap. IV, sess. 24, De Reform., sancit; ubi, postquam monuit praedicationis munus Episcoporum praecipuum esse, sic sequitur: Mandat (S. Synodus) ut in Ecclesia sua ipsi (Episcopi) per se, aut, si legitime impediti fuerint, per eos quos ad praedicationis officium assument; in aliis autem Ecclesiis per parochos, sive, iis impeditis, per alios ab Episcopis (impensis eorum qui eas praestare aut tenentur vel sole?it) deputandos, in civitate aut in quacumque parte dioecesis censebunt expedire, saltem dominicis et solemnioribus diebus festis . . . sacras