Circulares literae dioecesanae anno 1916. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XII.

123 XII. Nr. 3392. Archiepisco- pus gratias agit pro votis. Ad diem, quam nobis honorabilem fecit Deus in nativitate sancti Joannis, plurimas accepi e parte Venerabilis Cleri ADioecesani, sive directe a singulis, sive via DD. VADiaconorum Districtualium amoris filialisque adhaesionis significatio­nes, quas mihi gratas acceptasque fuisse, hisce libenter recognosco. In hac enim summa rerum convulsione, in curis et angustiis, quibus non tam premimur, quam potius opprimimur, omnino necessarium est, ut servemus concordiam illam cleri cum episcopo, gregis cum pastore, filio­rum cum patre, quam et natura muneris nostri exigit et quam tantopere urgebat jam S. Ignatius episcopus et martyr1 in notissima sua comparatione. Dicit enim magni nominis episcopus presbyterium antistiti coadunandum esse prout chordae citharae, quatenus vox episcopi vox cleri ac vox fidelis dici queat populi, ut vox trina unam resonans sententiam ad unius trini- que Dei promovendam excitet gloriam. Quod jam occasione ingressus mei Vobis promiseram, me felicem esse sensurum, non potestate dominantem, sed paterna cha- ritate familiae servientem, hoc in quantum possibile erat, observare satagebam non obliviscendo verborum S. Glregorii Magni,2 tanto humiliorem atque ad serviendum 1 Epist. ad Eplies. 3, 4. 2 Homil. 9. in Evang. promtiorem Deo me esse debere ex mu­nere, quanto obligatiorem me conspiciam in reddenda ratione. His itaque animatus sensibus gratias ago omnibus pro habita mei memoria. Prout alias, nunc quoque repeto, me ma­ximo cum cordis gaudio videre, quam fideliter Clerus meus difficillimis his tem­poribus officia et obligationes suas adim­pleat, quam patienter et absque murmu­ratione ferat per novercas rerum circum­stantias aggravatam sortem suam, omnia- que faciat, ut juvet pugnantem pro pa­tria, vel laesum jam in defensione pa­triae militem, ut succurrat parente or­bato orphano, consoletur filiis privatas matres, obitum maritorum deplorantes conjuges. Haec omnia e votis meis ce­dere superfluum est speciatim adnotare. Qui aliquando historiam nostrorum die­rum scribent, nisi praeoccupati et par­tium studio ducti fuerint, agnoscere de­bebunt, clerum nostrum gravissimas inter circumstantias utrique reipublicae utilis­sima praestitisse servitia.Interim vero Deum auctorem pacis et amatorem assiduis exo­remus precibus, ut sublatis populorum ini­micitiis ab omni nos eruat bellorum nequi­tia, det nobis servis suis illam, quam mun­dus dare non potest pacem nosque in suae protectionis securitate constituat. Strigonii, die 2-a Julii 1916. 18

Next

/
Thumbnails
Contents