Circulares literae dioecesanae anno 1916. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

X.

100

de Propaganda Fide pro negotiis Ritus Orientalis, gravibus ac iustis intervenientibus causis, ab ipsa Sacra Congregatione cognoscendis.

7. Si vero contingat ut hi quandoque in patriam revertantur, tunc etsi ex pontificio rescripto latinum ritum susceperint, licebit eis, Apostolica Sede exorata, ad pristinum ruthenum ritum redire.

8. Non licet sacerdotibus ritus latini, sub poenis ab Apostolica Sede decretis aut decernendis, quempiam graeco-ruthe- num ad latinum ritum amplectendum inducere.

9. Fideles latini, * etiamsi adsit presbyter latini ritus, apud sacerdotem greco- ruthenum a loci Ordinario adprobatum, peccata sua confiteri et beneficium sacra- mentalis absolutionis valide et licite obtinere possunt. Item fideles graeco-rutlieni peccata sua confiteri possunt apud sacerdotem latinum ab Episcopo suo adprobatum. Presbyteri vero graeco-rutlieni absolvere non poterunt fideles nec graeco- rutlieni nec latini ritus a censuris et a casibus ab Ordinario loci reservatis absque eiusdem venia.

10. Omnibus fidelibus cuiuscumque ritus datur facultas ut, pietatis causa, Sacramentum Eucharisticum quolibet ritu confectum suscipiant; ac insuper, ubi necessitas urgeat, nec sacerdos diversi ritus adsit, licebit sacerdoti graeco-rutlieno ministrare Eucharistiam consecratam in azymo; et vicissim sacerdoti latino, ministrare in fermentato; at suum quisque ritum in ministrando servabit.

11. Quisque fidelium praecepto Communionis paschalis ita satisfaciet, si eam suo ritu et quidem a parocho suo accipiat.

12. Sanctum Viaticum moribundis ritu proprio e manibus proprii parochi

accipiendum est; sed, urgente necessitate, fas esto a sacerdote quolibet illud accipere, qui tamen ritu suo ministrabit.

13. Funerum celebratio ac emolumentorum perceptio in familiis mixti ritus, ad parochum illius ritus pertineant, ad quem defunctus pertinebat.

14. Ad vitanda gravia incommoda, quae inde graeco-ruthenis evenire possent, facultas eis fit dies festos et ieiunia observandi iuxta consuetudinem locorum in quibus degunt. Attamen diebus dominicis et festis in utroque ritu in eamdem diem forte incidentibus, sacrae Liturgiáé in ecclesia sui ritus, si in loco existat, graeco- rutlieni interessé tenentur; quin ex contraria consuetudine etiam diuturna, ritus mutatio ullimode inducatur.

15. Matrimonia inter catholicos graeco- ruthenos et latinos non prohibentur; sed ad vitanda incommoda quae ex rituum diversitate in familiis evenire solent, uxor durante matrimonio, ritum viri sequi potest, quin ex hoc sui nativi ritus mutatio inducatur.

16. Soluto matrimonio, mulier proprium ritum originis resumere valet.

17. Matrimonia tum inter fideles graeco-ruthenos, tum inter fideles mixti ritus, servata forma Decreti Ne temere contrahi debent; ac proinde in ritu mulieris, a parocho mulieris benedicenda sunt.

18. Nati in regionibus Americae meridionalis ex parentibus diversi ritus, ritu patris sunt baptizandi, proles enim utri usque sexus sequi omnino debet patris ritum.

19. Baptismus in alieno ritu ob gravem necessitatem susceptus, cum nimirum infans morti proximus esset, in loco in quo, tempore nativitatis, parochus proprius patris non aderat, ritus mutationem non parit; et sacerdos qui baptizavit, pro