Circulares literae dioecesanae anno 1915. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
XIII.
115 XIII. Nr. 3126. Super cultu sacratissimi Cordis lesu eucharistici. Ad Emmum ac Emum Dnum Card. Aeppum Pari si en sem. Ad omnes dubietates et anxietates tollendas, quae post evulgata sacrae Rituum Congregationis Decreta dierum 28 martii et 15 iulii anni superioris istic inter fideles exortae perhibentur, flagitabat nuper Eminentia Tua explicitam Sanctae Sedis declarationem super dubio: „Num titulus Cor lesu Eucharisticum servet sensum, quibuscumque non obstantibus, quem habet in ultima Collectione (Raccolta) Indulgentiarum anni 1898 et in Brevi dato a Leone XIII die 16 februarii 1903.“ Re delata ad supremam hanc sacram Congregationem sancti Officii, cuius est curare ne fidei puritas coeni quacumque permixtione turbetur, omnibus eadem mature perpensis, in plenario conventu habito feria IV. die 24 martii anni currentis, respondendum censuit: „Adfirmative; et ad mentem. Mens est ut firma et immutata remanere debeant Decreta Sanctae Sedis quoad emblemata, imo etiam quoad partem liturgicam devotionis erga Cor lesu Eucharisticum; attamen devotio ipsa erga Cor lesu Eucharisticum haberi debeat ut adprobata ab Apostolica Sede in sensu declarationis, quae continetur in ultima collectione Indulgentiarum anno 1898 edita.“ Quam quidem responsionem perpetuo hac super re Ecclesiae sensui apprime consonam facile inveniet quisquis paulisper secum reputet in ipsis Breviarii Romani lectionibus pro Officio festi sacratissimi Cordis lesu iamdiu concesso, commendari praecipue „caritatem Christi patientis et pro humani generis redemptione morientis atque in suae mortis commemorationem instituentis sacramentum corporis et sanguinis sui, ut [eam] fideles sub sacratissimi Cordis symbolo devotius ac ferventius recolant, eiusdemque fructus uberius percipiant“; et festum Ssmi Corporis Christi cum eiusdem sacratissimi Cordis festo in sacra liturgia ita coniungi ut alterum alterius quasi sequela et complementum videatur. Nil igitur mirum si, inolescente postea devotione erga sacratissimum Cor lesu Eucharisticum, constanter ab Apostolica Sede declaratum fuerit „cultum erga sacratissimum Cor lesu in Eucharistia non esse perfectiorem cultu erga ipsam Eucharistiam neque alium a cultu erga sacratissimum Cor lesu.“ Ex quibus omnibus plane consequitur devotionem erga sacratissimum Cor lesu Eucharisticum nedum unquam a Sancta Sede improbatam haud fuisse, quin immo pluries positive recognitam: hoc tamen omnino et non alio sensu, nova vero circa eam emblemata, imagines, titulos ac festivitates liturgicas ideo 19
