Circulares literae dioecesanae anno 1914. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
XVI.
174 asseruit. Qua in re maximi momenti sunt innovationes, quas de quotidiana Eucharistiae sumptione, infirmorum communione deque aetate ad s. synaxin admittendorum sapientissime induxit et decrevit. Concentus sacros, a s. Gregorio Magno nomen habentes, quorum propriae normae, patrum traditione acceptae, recen- tiori aetate vel negligenter praeteritae vel oblivioni penitus traditae sunt: per sodales Benedictinae familiae Solesmen- sium ad antiquorum codicum fidem in suam integritatem et germanitatem restituit. Profecto nomen Pii X iam vel ideo aureis fulgebit literis in Ecclesiae fastis et musices sacrae annalibus, quia Cantum Gregorianum a perniciosis liberavit erroribus, purgavit naevis et in genere ita instauravit, ut numquam veterascere possit. Literis encyclicis ad Clerum populumque identidem dimissis, errores in dies perniciosius ingruentes detexit, ac praesertim exitiosam labem, quae ab incensa morbosae novitatis libidine moder- nismi nomen accepit, fortunata manu sancte docteque protrivit. Sui in cathedra Petri, specula coelo proxima, prorsus immemor parce victitans, omnibus omnia factus, hoc unum sibi praeceperat et hoc unum est prosecutus, ut Ecclesiae decori, fidelium utilitati, omnium bono prospiceret, quod affatim testantur innumerae constitutiones apostolicae recentiore aetate editae et novum utplurimum ius, temporibus magis accomodatum statuentes. Mira item in eo fuit animi constantia et tenax undique in Deo fiducia, quibus adversa quaeque pertulit. Sane vir in adversis magis quam in prosperis admirandus. Itaque ut paucis maximae et plurimae res eius gestae concludantur, Pius Papa X, cognomento et re Ignis Ardens, is Pontifex fuit, qui bonitatis laude, integritate, viribus omnibus ad Ecclesiae Christi incrementum collatis, summum apostolatus magistratum pro dignitate semper administravit. Sed plura liuiusmodi de eo dicere supervacaneum est, quia omnia et novimus optime et feliciter experti sumus, quorum tamen recordatio potius nobis animum exulcerat, quam a molestia liberat. Quare, quod temporis postulat ratio, convertamur omnes ad Deum totius consolationis, eumque supplices votis omnibus ob- testemur primum, ut sanctissimae demortui Summi Sacerdotis animae donet locum indulgentiae, deinde vero ut ovibus pascuae suae benignus adesse velit, suscitans super eas quo ocyus Pastorem sanctum, innocentem, impollutum, osten- datque cui tradendae sint claves regni coelorum. 1. Acceptis hisce literis, triduo omnes ecclesiarum campanae pulsentur vesperi per quadrantem horae. 2. Durantibus Romae novem dierum exequiis, statuta die (libere eligenda, sed convenienter quinta post obitum die) in civitatibus hora quidem nona, alibi autem in pagis, hora quae fuerit magis opportuna, praemisso omnium Campanarum pulsu et invitatis magistratibus civilibus et militaribus, necnon sodalitatibus, celebretur Missa solemnis exequialis pro defuncto Pontifice (ut in commen. 00. FF. cum or. Deus, qui inter summos Pontifices, quae est prima inter diversas prc defunctis. 3. In cathedrali insuper fient aa castrum doloris absolutiones a dignitati bus archicapituli iuxta Pontificale Roma num atque ad tramitem decreti S. R. C Lugubria pietatis officia et suffragia pro pien- tissime fatis functo Pontifice. l l ) ) l
