Circulares literae dioecesanae anno 1914. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XI.

141 indulgentias adquirere possuut, quas, iuxta decretum S. C. Indulg. d. d. 9 iulii 1777, lucrarentur, si ad Urbis ecclesias in eo­dem Missali recensitas personaliter se conferrent. III. Indulgentiae partialis. Centum dierum pro quocumque opere pietatis vel caritatis, quod Sodales iuxta finem Sodalitii cordo saltem contrito ac devote peregerint. IV. Privilegia.. 1° Omnes et singulae indulgentiae superius recensitae, excepta tamen ple­naria in mortis articulo, applicari etiam possunt animabus in Purgatorio degen­tibus. 2° Missae, quae pro anima alicuius Sodalis a quocumque sacerdote celebra­buntur, ita illi animae suffragari possunt ac si ad altare privi legiatum celebratae fuissent. 3° Director Archisodalitatis, vel alicuius sodalitii rite ad eam aggregati, facultate gaudet, durante suo munere, benedicendi unico crucis signo, ad usum tantummodo Sodalium, Ss. Numismata Associationis propria, eisque applicandi indulgentias „Apostol i cas;t nuncupatas. Die 21 maii 1914. Ssmus D. N. D. Pius div. prov. Pp. X, in audientia R. P. D. Adsesssori S. Officii impertita, indulgentias ac privilegia superius relata, in perpetuum, absque ulla Brevis expeditione, concedere dignatus est, presens Summarium adprobavit illud- que typis mandari et publicari posse benigne permisit. Contrariis quibuscumque non obstantibus. D. Card. Ferrata, Secretarius. L. f S. f D- Archiep. Seleucien., Ads. S. 0. Occasione dispositionum saepe evenit, ut vel dispositi, vel parochi, vel fideles preces mihi offerant, quibus revocationem dispositionum jam factarum petunt. Quum dispositiones omnibus circum­stantiis, etiam talibus, quae soli Officio Archidioecesano notae esse possunt, rite perpensis fiant et impossibile sit omnes dispositionum rationes adducere, omnes, quos dispositiones quomodocumque attin­gunt, provoco, ut a precibus immutatio­nem dispositionum concernentibus mihi exhibendis abstineant, fideles quoque hoc respectu debite edoceant, quia secus re­gimen Archidioeceseos difficile, ne dicam impossibile redderetur. Ama követelményeket, amelyeket a nagym. vallás- és közokt. m. kir. minisz­térium 1908. évi október hó 23-án 106,276. szám alatt kelt rendeletével a magyar nyelvnek az iskolai hitoktatásnál való használatára vonatkozólag megállapított, ugyancsak a nagym. vallás- és közokt. m. kir. miniszter úr folyó évi április hó 25-én 1797. ein. szám alatt kelt intéz­kedésével alább szállította. Ezen utóbbi miniszteri intézkedést tartalmazó átiratot tudomásul és tájékozásul alább egész terjedelmében közlöm. 1797/1914. ein. szám. A vallás- és közoktatásügyi m. kir. minisztertől. Hatályon kivül helyezve hivatali elő­dömnek valamennyi kir. tanfelügyelőhöz 1908. évi október hó 23-án 106,276. szám alatt intézett rendeletét, tekintettel a hit­oktatás és a hitélet között való szoros kapcsolatra, megengedhetőnek tartom, hogy az állami és a községi, továbbá a magánosok és társulatok által fenntartott népoktatási tanintézetekben, u. m. az 21 Nr. 4414. Dispositioni­bus acquie­scendum. , 2270. sz. A tanulók anyanyelvé­nek haszná­latáról a hit- 1 oktatásnál. > i

Next

/
Thumbnails
Contents