Circulares literae dioecesanae anno 1913. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
II.
II. Venerabiles Fratres et Íilii in Christo Dilectissimi! Vix lustrum interfluxit, ex quo almam Matrem, familiam nempe Strigo- niensem dereliqueram, ut missione apo- stolica provisus hortum Cferardianum, plantationem hanc sanguine sui proto- episcopi purpuratam, colendam curan- damque susciperem, mox vero — sic disponentibus illis, quos a Domino habeo superiores — ad Colocensem et Bacsien- sem ascenderem sedem metro pol i tan arn. Prouti pullus e nido evolans timidus et anxius in regionem longinquam terramque incognitam me contuli. Inter curas apostoliéi laboris non paucas in spiritu persaepe ad matrem a me relictam revolabam, ut spiritum, quem hinc me- cum duxeram, memoria annorum sub alis tantae matris exactorum in me firmarem juventusque mea tamquam aquilae renovetur. Prouti filius vitam, indolem hereditatemque omnigenam parentibus se debere fateatur oportet; non absimiliter si quae imbecillitati meae in amplo, quem a Domino acceperam, agro plantare, rigare et ad incrementum perducere successit, praeter Dei gratiam velle et perficere in nobis operantem, curae mihi ab hac matre impensae, principiis, quae ex ipsa imbiberam, exemplisque praeclaris mihi ab ipsa exhibitis in acceptis referre debeo. Quae a matre didiceram, filiis mihi datis enarrabam, quae in hac Metropoli catholicorum Hungáriáé optime constituta videram, aliis in terris quoque propagare studebam. Nullis meis suffragantibus meritis, sed inscrutabili divinae misericordiae dispositione et in debitum clementissimae regiae denominationis ac supremi pontificii mandati obsequium factum est, ut amplissima haec ac vetustissima archi- dioecesis, ceterarum in Hungária princeps, imbecillitatem meam, hominem infirmitatibus undique circumdatum patrem sortiretur ac praesulem. Os cum sim ex ossibus Vestris et caro ex carne Vestra, necessitudo, quam multorum ad Vos habebam spatio annorum, gestaque a me in alma hac archidioecesi omnium fere, quae ad cognoscendum clerum et fidelem populum apta sunt, officiorum munera ab onere multis memet praesentandi verbis tesseramque meam uberius exponendi facile me absolvunt. Pergrata tamen et suavissima Vestri memoria muneris item, quod inter Vos gerendum suscepi, 2 Nr. 530. Litterae pastorales ad Clerum dioecesanvun occasione raptae Sedis dimissae.
