Circulares literae dioecesanae anno 1910 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

VII.

74 mense quin parochus advenerit, valide ac licite matrimonium contrahere coram duobus testibus tantum, iuxta art. VIII; b) Quilibet vicus in secundo casu possitne tamquam „regio“ haberi, ita ut ibi de­gentes facultate praefati art. VIII uti valeant. III. Utrum valide matrimonium co­ram solis testibus ineat qui in „regionem“, de qua art. VIII in fraudem legis se conferat. IV. An possint adhiberi ut testes mali christiani atque adeo pagani in or­dine ad observandas paaescriptiones art. | II, m, VII et VIII. V. Quoad menstruam commoratio­nem et vagos quaeritur: a) Utrum com­moratio menstrua,, de qua in art. V, § j 2, sit accipienda sensu relativo, i. e., quoad eos qui alibi habent domicilium aut quasi-domicilium, an sensu absoluto, seu quoad illos qui nullibi praedictum do­micilium aut quasi-domicilium habent; | b) Utrum parochus vel Ordinarius pro­prius, de quo eodem art. V, § 8, sit pa­rochus vel Ordinarius commorationis men­struae sensu absoluto acceptae; c) Utrum nomine vagorum, de quibus art. V, § 4, ii omnes veniant qui destituuntur domi­cilio et quasi-domicilio, an ii tantum qui, domicilio et quasi-domicilio destituti, prae­terea nullibi habent parochum vel Ordi­narium commoratione saltem menstrua acquisitum. VI. Accidit ut parochorum coadiu- tores ab Episcopis nominentur, et quidem ex iure particulari facultate assistendi coniugiis non sint instructi; tamen usu- venit ut, ab incepto officii exercitio, pa­rochis non contradicentibus, sed irrequi- sita eorum licentia, matrimonii adsistant, in libris etiam matrimoniorum adhibentes solam sui ipsorum subscriptionem; imo praesertim in maioribus paroeciis semper vel fere semper matrimoniis adsistant. Quaeritur in casu: a) An matrimonia coram coadiutoribus hucusque inita, ta­centibus parochis, sint valida; b) Qua­tenus affirmative, an licite coadiutores se gerant in assistentia connubiis praestanda ab incepto officii exercitio, absque expressa parochorum delegatione; c) Utrum tole­rari possit mos ut coadiutores omnibus vel fere omnibus matrimoniis in paroecia adsistant, an potius parochi urgeri debe­ant ad hanc adsistentiam ut plurimum et ordinarie per seipsos explendam, nisi legitima et gravi causa, onerata ipsorum conscientia, impediti fuerint; quo in casu deputationem coadiutoribus conferant et ita solitis verbis connubia in libris ma­trimoniorum describantur. VII. Utrum per art. I decreti ma­neat abrogatum ius speciale ante illud decretum in Hispania vigens, et ad Ame­ricani Latinam extensum, vi cuius ad valorem sponsalium requirebatur scriptura publica a notario subscripta. VIII. Utrum Ecclesiae regulares ex­emptae ad tenorem decreti existimari possint et valeant tamquam territorium parochi seu Ordinarii, in quorum terri­toriali districtu sunt sitae, ad effectum adsistentiae matrimonii. IX. An et quomodo annuendum sit petitionibus quorundam Ordinariorum, nimirum: l.° Episcopi Rosensis postulan­tis dispensationem ab obligatione impo­sita per art. IX, § 2, adnotandi in libro baptizatorum coniuges tali die in sua paroecia matrimonium contraxisse; 2.° Vicarii Apostoliéi Kiam-Si Orientalis po­stulantis dispensationem non solum ab obligatione adnotandi matrimonium con-

Next

/
Thumbnails
Contents