Circulares literae dioecesanae anno 1909 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

VIII.

80

illa a fidelibus tamquam innoxia considerentur, numerusque eorum periculose —- proh dolor — crescens in dies augescere pergat.

Quos de talibus nuptiis contrahendis meditari noveritis, moneatis atque ad- hortemini sedulo, ne consilium suum exe- quantur.

Absit, ut dissentientes a nobis in fide charitate non prosequamur: sed edocendi sunt fideles, hanc ipsam charitatem, quae ex sese universalis est, limites habere a Deo praefixos, qui praeteriri nequeunt, quin ipsa charitas in vitium degeneret.

Si qui tamen e fidelibus ab liuius- modi matrimonio ineundo prorsus desistere nollent, omnes Vestros conatus eo dirigite, ut pars catholica praescriptas cautelas et praesertim legalem securitatem de catholica omnis utriusque sexus prolis educatione praestando id efficiat, ut impedimentum matrimonii mixti dispensatione legitima removeatur et tale connu- bium coram Ecclesia licitum reddatur.

Quoad illos vero, qui necessariis cautionibus non interpositis nec impetrata Ecclesiae licentia nuptias mixtas inierunt, singularem Vestram sollicitudinem exposcimus. Nullis studiis parcatis, ut Vestra diligentia, prudentia ac solertia errantes hasce oves ad saniorem mentem reducere illasque S. Matri Ecclesiae reconciliare queatis. De poenitentia talium nunquam desperandum, praesertim cum ipsa matrimonii, utut illicite contracti, vahditas haud exiguum conversionis impedimentum removeat. Catholicos, qui dictas nuptias illicite ac temere iniverunt, opportuno tempore admoneatis in charitate Dei et patientia Christi, ut ad poenitentiam excitati damnum spirituale sibi

et futurae proli suae illatum reparare conentur suisque satisfaciant obligationibus, ei imprimis, qua erga proles suos semper tenebuntur, ad catholicam videlicet illorum omnium educationem pro viribus procurandam. Quamvis enim leges civiles ac praesertim dispositiones scholares educationem catholicam ejusmodi prolium difficilem reddant, illam tamen impossibilem haud esse, quotidiana fere docet experientia. Plurimum certe in hac re a bona voluntate et zelo partis catholicae dependet. Quousque autem catholici hu- iusmodi de culpa non doleant et se vere paratos non exhibeant ad ea praestanda, quae Ecclesia, dum mixta matrimonia permittit, nunquam non requirit, procul dubio absolutionis prorsus incapaces exi- stunt. Si tamen ad cor suum aliquando rediverint, ac sincera reatus sui detestatione, quantum in se est, malum, cuius causa fuerant, reparare polliciti fuerint, absolutio eis deneganda non est. Nam Sancta Mater Ecclesia suae misericordiae viscera vere poenitentibus nunquam praecludit; ministra est enim Illius, qui venit quaerere et salvum facere, quod perierat. Necque sollicitudo Vestra praecavendi matrimonia mixta a cura eorum, qui desponsationi jam proximi sunt, demum incipiat. Verum pueros puellasque ab ipsa tenera aetate in timore Dei, in fide firma, Ecclesiae verae amore, status gratiae aestimatione et Sacramentorum frequentia educate et ita mixtorum connubiorum periculum in ipsa radice suffocare nitamini. Assiduis demum, Ven. Fratres, Deum exoretis precibus, ut fidem in mentibus fidelium Vestrorum augere eosdemque ab omni fidei naufragio praeservare misericorditer dignetur. Vita praeterea Vestra — ut verbis uta-