Circulares literae dioecesanae anno 1908 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
XIV.
142 Nr. 5093. De libri isaiae indole et auctore. relativas indulgentias lucrari valeant, dictae Coronae adnexas, etsi unus tantum eamdem Coronam manu teneat. Ex audientia SSmi, die 1 Decembris 1907. Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa X benigne annuit pro gratia iuxta preces. Praesenti in perpetuum valituro absque ulla Brevis expeditione. Contrariis quibuscumque non obstantibus. Datum Romae, e Secretaria Sacrae Congregationis Indulgentiis Sacrisque Reliquiis praepositae, die 1 Dec. 1907. S. Card. CRETONI, Praef. L. f S. f D. PANICI, Arch. Laodicen., Secret. Propositis sequentibus dubiis Commissio Pontificia de Re Biblica sequenti modo respondit: Dubium I. — Utrum doceri possit, vaticinia quae leguntur in libro Isaiae, — et passim in Scripturis, — non esse veri nominis vaticinia, sed vel narrationes post eventum confictas, vel, si ante eventum praenuntiatum quidpiam agnosci opus sit, id prophetam non ex supernaturali Dei futurorum praescii revelatione, sed ex his quae iam contigerunt, felici quadam sagacitate et naturalis ingemi acumine, conii- ciendo praenuntiasse ? R. Negative. Dubium II. — Utrum sententia quae tenet, Isaiam ceterosque prophetas vaticinia non edidisse nisi de his quae in continenti vel post non grande temporis spatium eventura erant, conciliari possit cum vaticiniis, imprimis messianicis et escha- tologicis, ab eisdem prophetis de longinquo certo editis, necnon cum communi SS. Patrum sententia concorditer asserentium, prophetas ea quoque praedixisse, quae post multa saecula essent implenda? R. Negative. Dubium III. — Utrum admitti possit, prophetas non modo tamquam correctores pravitatis humanae divinique verbi in profectum audientium praecones verum etiam tamquam praenuntios eventuum futurorum, constanter alloqui debuisse auditores non quidem futuros, sed praesentes et sibi aequales, ita ut ab ipsis plane intelligi potuerint; proindeque secundam partem libri Isaiae (cap. XL—XLVI), in qua vates non Iudaeos Isaiae aequales, at Iudaeos in exilio babylonico lugentes veluti inter ipsos vivens alloquitur et solatur, non posse ipsum Isaiam iamdiu emortuum auctorem habere, sed oportere eam ignoto quidam vati inter exules viventi assignare? R. Negative. Dubium IV. — Utrum ad impugnandam identitatem auctoris libri Isaiae, argumentum p!;:1 ^logicum, ex lingua stiloque desumptum, tale sit censendum, ut virum, gravem, criticae artis et hebrai- cae linguae peritum, cogat in eodem libro pluralitatem auctorum agnoscere? R. Negative. Dubium V. — Utrum solida prostent argumenta, etiam cumulative sumpta, ad evincendum Isaiae librum non ipsi solilsaiae, sed duobus, imo pluribus esse tribuendum ? R. Negative. Die autem 28 lunii anni 1908, in Audientia ambobus R.-mis Consultoribus Ab Actis benigne concessa Sanctissimus praedicta responsa rata habuit ac publici iuris fieri mandavit. Fulcranus Vigouroux, P. S. S. Laurentius Janssens, 0. S. B. Consultores ab Actis. Romae, die 29. Iunii 1908.
