Circulares literae dioecesanae anno 1904 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
X.
97 caussa, caveant ne verba adhibeant, quae in populo aversionem erga superiores societatis ordines inspirare possint. Ne loquantur de vindicationibus et de iustitia, ubi de mera caritate agitur, ut supra fuit explicatum. Meminerint Iesum Christum universos voluisse homines vinculo mutui amoris devincire, qui est iustitiae perfectio unicuique officium imponens sese alterius bono impertire.1 Has fundamentales normas Nos motu proprio ac certa scientia deque apostolica auctoritate Nostra in qualibet earum parte innovamus, ac praecipimus ut omnibus Coetibus, Circulis et Unionibus catholicis cuiuscumque naturae et formae transmittantur. Huiusmodi sodalitates dictas normas spectabiles in suis aedibus habere debent easque saepe in suis comitiis perlegere. Decernimus praeterea, ut diaria catholica eas integre publicent seque easdem observatura declarent; atque facto ipso observent: si secus fecerint severe moneantur, ac si post monitionem se non emendaverint, ab ecclesiastica auctoritate prohibeantur. Quoniam vero nihil prosunt verba omnis- que actio, si exemplo ipsa iugiter non praeveniantur, comitentur ac subsequantur; necessarius character, qui refulgere debet in omnibus membris cuiuscumque catholicae societatis, est fidem aperte declarare per vitae sanctimoniam, morum puritatem legumque divinarum et ecclesiasticarum religiosam observantiam. Idque tum quia est officium christiani hominis, tum etiam ut is, qui ex adverso est, vereatur nihil habens malum dicere de nobis.1 2 Harum sollicitudinum Nostrarum pro communi bono catholicae actionis, praesertim in Italia, Deo fortunante, uberes felicesque fructus speramus. Datum Romae apud s. Petrum die 18 Decembris 1903, Pontificatus Nostri anno primo. PIUS PP. X. Quum ex Caeremoniali Episcoporum et ex pluribus Sacrorum Rituum Congregationis decretis, non obstante consuetudine, permitti nequeat, ut feriis IV., V. et VI. Maioris Hebdomadae cantentur simul cum sono organi et aliorum instrumentorum lamentationes, responsoria et psalmus Miserere ac reliquae liturgicae partes, Rmus Dims Guidus Salvioni Canonicus decanus et vicarius de choro ecclesiae primatialis Pisanae, haec probe noscens, ab eadem Sacra Congregatione sequentium dubiorum solutionem humiliter efflagitavit, nimirum : I. An in ecclesia priinatiali Pisana, feriis supradictis, attenta antiqua consuetudine, tolerari possit, ut cantus lamentationum, responsoriorum et psalmi Miserere fiat simul cum instrumento harmonium et aliis instrumentis sine strepitu, a corda, violini, viole, contrabassi nuncupatis? II. Et quatenus negative ad I., an saltem tolerari possit in casu sonus tantum instrumenti harmonium? Et Sacra Rituum Congregatio, ad relationem subscripti Secretarii, audito Rmo Dno Archiepiscopo Pisano, et exquisita sententia Commissionis Liturgicae respondendum censuit: Negative ad utrumque, iuxta Caeremoniale Episcoporum Lib. I. Cap. XXVII. et decreta 2959 Taurinen. 11 Sept. 1847 ad I. 3804 Goana 16 Iunii 1893 ad II. et 4044 Bonaären. 7 Iulii 1899 ad I. Atque ita rescripsit et servare mandaNr. 1372. Usus pulsandi instrumenta musica penes cantum Lamentationum prohibetur. Decretum hoc generale esse declaratur. 1 Cit. Instruet. 2 Tit. II. 8.
