Circulares literae dioecesanae anno 1900 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
XI.
85 Curent itaque, ut rationes stricte ad exigentiam horum Statutorum concinnentur, utque tota peculii sacri administratio his Statutis conformiter peragatur. Nominatim invigilent, utrum illa, quae quoad intabulationem capitalium: quoad vinculationem pecuniarum industrialium, fundationum sacrarum et obligationum praescripta sunt, conscientiose serventur; utrum diarium ac liber sacrorum fundatorum in debito ordine reperian- tur. Quod si qualemcunque defectum detexerint, absque mora ad Ordinariatum desuper referant. 10. Philyrae impressae, quarum specimina in Appendice Statutorum exhibentur, prostant venales apud bibliopolam Buzáro- vits, Strigonii. Haec sunt, quae adnotanda habuimus, cum Statuta in administrandis peculiis sacris posthac, seu a 1 Julii a. c. observanda Vobis, Ven. Fratres, communicamus ac transmittimus. Peculium sacrum fidei vestrae creditum et per vos nomine Ecclesiae administratum1 ex oblatis ac donationibus fidelium aliorumque benefactorum coalescit, qui charitate erga Deum et proximos animati se ipsos spoliaverunt atque propria bona ac possessiones sacrificaverunt, ut cultus divinus splendide debitoque cum decore peragatur, sacra anniversaria pro refrigerio animarum celebrentur, variaeque devotiones in gloriam Dei Sanctorumque honorem quotannis et in perpetuum instituantur. Merito igitur haec bona depositum pietatis, solamen animarum, patrimonium Christi appellantur. Proinde si iustitia exigit, ut bona oblata in fines suos impendantur, religionis virtus insuper postulat ut ea, tanquam res sacrae, summa cum religione ac veneratione tractentur. 1 Cone. Americae Latinae, Romae 1899. celebr. Tit. XIII. Cap. IV. n. 851. Quid magis consonum statui nostro sacerdotali, quam exercitium iustitiae ac religionis ? In quanam virtute eminentius hisce temporibus nos fulgere necesse est, quam in iustitia, quae vinculum est mutuorum officiorum in societate humana, et in religione, quae fons est ac fundamentum omnis nostrae vitae moralis. Sectamini igitur, o homines Dei ius- titiam, pietatem, fidem; fugite autem cupiditatem, quae radix est omnium malorum, quam quidam appetentes erraverunt et inseruerunt se doloribus multis.2 Sic bona sacra administrare semper satagite, ut „pax iustitiae et honor pietatis“3 exultet in cordibus Vestris, utque in die magni indicii laeti rationem villicationis vestrae reddere atque ex ore supremi Judicis audire valeatis: „Euge serve bone et fidelis, quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam, intra in gaudium Domini tui.“4 A m. kir. vall.- és közoktatásügyi miniszter az „erdélyi püspök“ czime tárgyában 1899-ik évi 1185. ein. szám alatt kiadott rendelet magyarázatára nézve 1724/1900. ein. szám alatt a következő rendeletet intézte az ország va- lamennyi törvényhatóságához. Az „erdélyi püspök“ czim tárgyában 1899. évi április hó 11-én 1185. ebi. szám alatt kelt rendeletem félreértésekre adván alkalmat, szükségesnek látom tudatni a következőket : Majláth Gusztáv Károly gróf püspök ur azzal a felkéréssel fordult hozzám, hogy miután öt a hatóságok és hivatalok majd 2 I. Tim. 6. 10. 11. 3 Bar. 5. 4. 4 Matth. 25. 21. 2555. sz.
