Circulares litterae dioecesanae anno 1892. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Vaszary principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
Claudius Franciscus Vaszary
VENERABILES FRATRES AC FILII IN CHRISTO DILECTISSIMI! Cum sollemni hac occasione assumptionis meae ad munus episcopale, super speculam Domini constitutus, primum oculos meos sermonemque ad Vos, Venerabiles Fratres ac Filii dilectissimi converto, bene milii conscius sum, Vos, qui in hac prima Hungáriáé cathedra virum apostoli- cum, tum vitae sanctimonia, tum scientiae gloria illustrem, videre consuevistis, nunc vel invite comparationem instituturos inter pastorem eximium animarum vestrarum, ad coelestia regna iam evocatum, meque indignum eiusdem successorem. Non est, cur in memoriam Vobis revocem, quantus qualisve fuerit vir, quo duce ac pastore utebamini; ipse luctus, qui animos vestros tamdiu oppresserat, testatur, quanti eum hire meritoque habueritis. Candide etiam fateor, me nequaquam parem illi esse praeclaras animi dotes omniumque virtutum perfectionem quod attinet. Hinc et excellentiae decessoris et propriae infirmitatis memor, oneri, quod ille tam laudabiliter portaverat, tremebundus submisi humeros. Moverunt me verba S. Gregorii Papae Magni scribentis ad Philippum comitem: „In quantum homo discutere et investigare iudicia superna non sufficit, in tantum sub eis l*
