Circulares litterae dioecesanae anno 1892. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Vaszary principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae

Claudius Franciscus Vaszary

5 tis, ut digne ambulare iterum proponamus vocatione, qua vocati sumus. * * * Vas electionis et doctor gentium, Paulus apostolus ad Hebraeos scribens vocationem et qualitatem principalem sa­cerdotis describens, haec habet: „Omnis Pontifex ex homi­nibus assumptus pro hominibus constituitur in iis, quae sunt ad Deum, ut offerat dona et sacrificia pro peccatis: qui con­dolere possit iis, qui ignorant et errant; quoniam et ipse cir­cumdatus est infirmitate I. Ex hominibus assumitur sacerdos, ac proinde circum­datus est et ipse infirmitate. Sed quid dico, infirmitate ? Om­nia pericula, quae populo instant, etiam sacerdoti imminent. Immo cum sacerdos „super speculam Domini sit, stans iu- giter per diem, et super custodiam suam sit, stans totis noctibus“:2 omnis adversariorum impetus contra ipsum in prima linea dirigitur, ut percusso — si fieri possit — pa­store, dispergantur oves. — Homines sumus periculis ac tenta- tionibus innumeris obnoxii; humanae igitur nostrae condi­tionis memores, humiliemur in conspectu Dei recordantes, nos ne cogitare quidem aliquid boni posse „a nobis quasi ex nobis, sed sufficientiam nostram ex Deo esse.“3 Sublimitas muneris nobis concrediti non nos extollat, sed magis cautiores nos reddat; nam grandis quidem sa­cerdotis dignitas, sed grandis etiam ruina, si tentationibus cedit, si periculis fractus collabitur. Speciales ei gratiae dantur, immo fontem omnium gratiarum quotidie hospitio pectoris sui excipit: quodsi nihilominus cadat, valde timen­dum, ne eius ruina sit „sicut interruptio cadens et requi­' Hebr. V. 1—2. — Isai. XXI. 8. — 3 II. Cor. III. 5.

Next

/
Thumbnails
Contents