Circulares litterae dioecesanae anno 1889. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
V.
47 malo praeservabit, et in bono conservabit meditatio fervens passionis D. N. Jesu Christi, quae eo nobis est facilior, quo familiarior, cum quotidie offeramus incruentum illud sacrificium, quod repraesentativum est omnium illorum poenalium ac tristium mysteriorum, prout omnes sciunt, et ipse S. Augustinus de se in libris Confessionum1 fatetur, quantis ante baptismum immersus fuerit sordibus, senseritque dein etiam interdum carnis stimulos, contra quos vulnerum Christi meditatione se defendebat: „Cum me premit caro, recordatione vulnerum Domini mei resurgo.“ — Idem assignat remedium S. Bernardus: „Quoties te sentis cogitationibus pulsari, et ad illicitam delectationem affici, toties pone ante mentis oculos, quomodo Christus in cruce crucifixus est pro te.“2 „Cujus Crucis, inquit Origenes, tanta est vis, ut si illa ante oculos ponatur, nulla concupiscentia, nulla libido, nullus furor, sed continuo ad ejus praesentiam totus ille peccati et carnis fugetur exercitus.“3 — Finem imponat Siricii papae doctrina et monitum : „Abstinete vos, ut vacetis orationi. Si laicis, inquit, abstinentia imperatur, ut possint deprecantes audiri, quanto magis sacerdos utique omni momento paratus esse debet, munditiae puritate securus, ne aut sacrificium offerat, aut baptizare cogatur? Qui si contaminatus carnali concupiscentia, quid faciet? Excusabit quo pudore, qua mente usurpabit, qua conscientia, quo merito hic exaudiri se credit, cum scriptum sit: Omnia munda mundis, coinquinatis autem et infidelibus nihil mundum? Qua de re hortor, moneo, rogo, tollatur hoc opprobrium, quod potest jure etiam gentilitas accusare.“4 Ad sacerdotium vocati sumus ita, ut ejusdem vocationis sanctissimis legibus, undequaque teneamur, collata nobis auctoritate Christi, in cujus nomine et peccata retinemus, et peccata dimittimus, et in maximo omnium mysteriorum adhibemus divina illa et tremenda verba, appellando corpus Christi „Corpus meum.“ Vivit nempe Christus in nobis, per nos sacrificat, benedicit, offert, baptizat, confirmat. En sacerdotalem dignitatem. Meminerimus illius diei, quum nos sacro illi presbyteratus officio admovendos, et ad illud digne suscipiendum, et digne susceptum exequendum paravimus. Tunc nos ita gravissime docuit Sancta Mater Ecclesia: „Agnoscite quod agitis, imitamini, quod tractatis: quatenus mortis Dominicae mysterium celebrantes mortificare membra vestra a vitiis et concupiscentiis omnibus procuretis.“ S. Quadragesimae imminet tempus, observandaque illo tempore jejunium et abstinentia e praescripto SS. Concilii Tridentini populo fideli ex ambone denunci- anda sunt. Quoad dispensationem in observantia quadragesimali valeant quae alias disposita fuerunt. Meminerint porro cuncti DD. Parochi et Curati fideli populo itidem ex ambone annunciare, quod ex apostolica dispensatione hoc quoque anno liceat Sabbatis per annum cibis vesci et uti carnalibus, nec nisi volentes teneri ad abstinentiam ab esu carnalium. Dominus Jesus Christus cum spiritu vestro. Gratia Vobiscum. Amen. Strigonii, Dominica Septuagesimae, 17-a Februarii, 1889. Joannes Cardinalis Simor m. p. Archi-Episcopus. 1 Lib. 2. confess. — 8 De inter. Dom. 38. — 8 In capit. 6. ad Roman. — 4 Epist. 4. ad omnes orthdoxos.
