Circulares litterae dioecesanae anno 1889. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
V.
46 nus, quae impinguantur sanguine Christi, polluantur sanguine peccatorum.“ Hucusque S. Augustinus. Imprimis ad dignam huius sanctissimi Corporis et sanguinis susceptionem requiritur mundities cordis et innocentia, saltem per poenitentiam reparata. Hinc tam serio inculcat S. Paulus:1 „Probet seipsum homo, et sic de pane illo edat et de calice bibat. Qui enim manducat indigne, et bibit indigne, judicium sibi manducat, et bibit, non dijudicans corpus Domini,“ probet, inquam, se ipsum homo, scrutetur nimirum vitam, statum, propensiones, dispositiones, et anteactae vitae rationem excutiat, et recognoscat, probet, et non verbis, sed factis demonstret, se mutasse vitam, dum vult accipere vitam; quia probatio dilectionis exhibitio est operis, et nihil prosunt infinitarum pollicitationum folia, nisi verae emendationis digni edantur appareantque fructus. Judicium sibi manducat, qui manducat indigne, quia sicut Eucharistia digne suscipientibus est pignus gloriae, et arrha salutis, ita certa est indigne sumentium condemnatio, et praejudicata sententia. Sibi igitur dictum non dubitent omnes et singuli, sacerdotalis suae vocationis conscii et salutis studiosi hoc Christi monitum: „Sint lumbi vestri praecincti, et lucernae ardentes in manibus vestris,“2 quae verba Sancti Patres de puritate vitae intelligunt, et nominatim S. Chrysologus his explicat in uno suorum sermonum: „Lumbos, inquit, nostros jubet Dominus adstringi balteo castitatis.“ Quod cum omnibus fidelibus generaliter observandum sit, tamen ministris Ecclesiastici ordinis custodiendum praesertim injungitur. Cum S. Paulus dicat: „Habere nos thesaurum istum in vasis fictilibus, ut sublimitas sit virtutis Dei, et non ex nobis,“3 assiduis humillimisque precibus exorandus est Deus, ut urat igne Sancti Spiritus renes et corda nostra, quo Eidem casto corpore serviamus, et mundo corde placeamus. Generatim „oratio pudicitiae praesidium atque tutamen est.“4 — Hoc medium adhibuit S. Paulus, dum carnis urgeretur stimulis: „Datus est mihi stimulus carnis, propter quod ter Dominum rogavi.“5 — Simul ad nostras partes strictissime pertinere sciamus „vigilare et orare ne intremus in tentationem, “G et gratiae Dei studiosissime cooperari, nec quidquam proinde negligere eorum, quae ad superandas omnes tentationes e parte nostra necessario requiruntur. „Qui enim,“ observante S. Augustino, „fecit te sine te, non justificabit nec salvabit te sine te.“* 7 Principiis vitii obstandum juxta illud: principiis obsta, sero medicina paratur, cum mala per longas invaluere moras; — vitanda pericula, qui enim quaerit periculum, peribit in illo; — fugiendae occasiones proximae; praesertim sicubi hic in fuga salus, ideo monet S. Paulus: „Fugite, inquit, fornicationem.“8 Multam malitiam docuit otiositas. „Haec, observante S. Laurentio Just, mater est concupiscentiae, quae virum pudicum fortissime praecipitat in omnem reatum lasciviae, facit suffocare virtutem, nutrire libidinem.“9 Idem asserit, incendium libidinis esse sensuum curiositatem. Ad sedandos concupiscentiae carnalis motus plurimum juvat memoria novissimorum. Non habet concupiscentia locum, ubi mors timetur. Et S. Augustinus ad extinguendum sensualitatis fervorem efficacissimum medium invenit pariter in timore mortis et judicii. „Nec enim me revocabat a profundiore voluptatum carnalium gurgite, nisi metus mortis, et futuri judicii tui.“10 Efficaciter autem nos a 1 1. Cor. 11. 28. sequ. — • Luc. 12. 35. — 3 2. Cor. 4. 7. — 4 Gregor. Nyss. Tract. 1. de orat. — 3 2. Cor. 12. 7. — « Matth. 2fi. 41. — ' Serm. 15. de verb. Apóst. — 81. Corinth. 6, 18. — 9 De lign. vitae cap. 5. — 10 Libr. 2. confess.
