Circulares litterae dioecesanae anno 1889. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
V.
40 tunc vere poén itemus. „Projicite a vobis omnes praevaricationes vestras, in quibus praevaricati estis, et facite vobis cor novum, et spiritum novum“ monet nos Deus per Ezechielem prophetam.1 Et peccatorum post baptismum commissorum remissionem obtenturi ad sacramentum accedamus poenitentiae, qua contineri novimus non modo cessationem a peccatis, eorumque detestationem seu cor contritum et humiliatum, verum etiam peccatorum sacramentalem confessionem et absolutionem; itemque satisfactionem non quidem pro poena aeterna, quae cum culpa in Sacramento remittitur, sed pro poena temporali, quae non tota semper remittitur, ut in baptismo fit, illis, qui, ut Tridentini patres loquuntur, gratiae Dei, quam acceperunt, ingrati Spiritum Sanctum contristaverunt.2 Ad poenitentiam, quam certam non facit, nisi odium peccati et amor Dei, nullo efficaciori medio excitamur, quam seria, attenta, et pia consideratione Summi Sacerdotis Christi, ponentis animam suam in ara crucis pro nobis morte dirissima, doloribus et opprobriis plenissima. Hinc est, quod de salute filiorum suorum sollicita S. Mater Ecclesia, quae praecipit et vult, ut per poenitentiam emundantes a peccatis conscientias nostras „obtineatur misericordia Dei, et abolito peccatorum reatu religiose a nobis venerandum pascba celebretur.“3 vult etiam, ut sacro qua- dragesimali tempore admirabile redemptionis nostrae opus nobis ob oculos sistamus, „aspicientes in auctorem fidei et consummatorem Jesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta.... Recogitate enim eum, qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem.“4 Seu prout S. Petrus nos monuit: „Christo igitur passo in carne, et vos eadem cogitatione armamini, quia, qui passus est in carne, desiit a peccatis, ut jam non desideriis hominum, sed voluntati Dei, quod reliquum est in carne, vivat temporis.“" Quod S. Paulus sic expressit:8 „Pro omnibus mortuus est Christus, ut, et qui vivunt, jam non sibi vivant, sed ei, qui pro ipsis mortuus est et resurrexit.“ Grandis sit malitia peccati oportet, quippe quod Deus sanctissimus, justissimus, longanimis et misericors nunquam non graviter mulctavit. „Angelos peccantes rudentibus inferni detractos in tartarum tradidit cruciandos.“7 Peccaverunt proto- parentes a Deo ultra modum naturae et gratiae donis exornati, et ipsi ob unicum peccatum e paradiso expelluntur, ac insuper cum omnibus posteris suis morti variisque miseriis subjiciuntur.8 Propter peccatum universum propemodum genus humanum deletur aquis diluvii.9 Propter peccatum Sodoma et Gomorrha cum universa terra regionis illius igne de coelo delapso concremantur.10 In extremo autem judicio cum venerit Eilius hominis in majestate sua, et omnes Angeli cum eo, tunc sedebit super sedem majestatis suae, et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab haedis. Et statuet oves quidem a dextris suis haedos autem a sinistris . . . Tunc dicet rex his, qui a sinistris erunt: „Discedite a me maledicti in ignem aeternum, qui paratus est diabolo et angelis ejus.“* 11 Poenae hae non sunt fabulae ad terrorem confictae, sed sunt veritates certissimae a Deo infallibili ore prolatae. Christianus non est, qui eas inficiari audet. ' 18, 31. — 2 Sess. VI. in cap. 14. de justif. — 3 Leo M. sermo de quadrag. 2. — 4 Ad Hebr. 12. 2, 3. — 5 I, 4, 1—2. — 6 2. Cor. 5, 15. — ’2. Petri 2, 4. — * Gen. 3. 17. sequ. — 8 Gen. 6. sequ. — 10 Ibid. 19. — 11 Matth. 26, 31. sequ.
