Circulares litterae dioecesanae anno 1889. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
XVII.
145 Jezisa Krista; odvrát od nás najmilovanejsí Otge ! ka2dú nákazu bludu a zkaze- nosti. Pomáhaj nám z neba milostive najmocnejSí Obranca n᧠I v tomto boji s mocnostámi temnosti; a jako si niekdy diéta JeziSa z najvatSieho nebezpeöenstva zivota vyslobodil : tak obhajuj teraz svatú Cirkev Boziu proti úkladom nepriátel- sk^m a vsetk^m protivenstvám ; nás ale vsetk^ch prijmi pod neprestajnú ochranu svoju, aby sme podla tvojého prikladu a pomocou tvojou podporovaní, sväty 2ivot viest, pobo2ne zomriet, a veöné blahoslavenstvo v nebi obdr2at rnohli. Amen. Strigonii, die 23. Augusti 1889. Cum his Circularibus litteris ad singulam parochiam dimittitur Necrolo- gium Sacerdotum ADioecesis Strigoniensis ab anno 1737. usque diem publicationis ejusdem seu initium mensis Junii a. c. pie in Domino defunctorum. Scopum libri hujus ob oculos sistit praemissa praefatio cujus tenor est sequens: „Quod Ecclesia catholica inde ab origine nec mortuorum suorum fidelium obliviscatur, sed quantum fieri potest, horum etiam memoriam conservet, ac pro iisdem in actione Sacrosancti Missae Sacrificii preces effundat, testes nobis sunt S. Cyprianus,1) Tertullianus,2) S Epiphanius,3) atque etiam S. Augustinus.4) Sicut vivorum ita mortuorum etiam nomina in Diptychis inscribebantur ac in anniversariis exinde recitabantur. Diptychis successerunt in Conventibus imprimis religiosorum ordinum Necrologia, sive catalogi mortuorum, quod vocabulum usuavit Beda venerabilis,5) quae dicebantur etiam Obitoria, ac etiam Calendaria.6) „Vir ille, inquit, qui a nobis nuper moriens monachum sumpsit habitum, si etiam benedictionem assumpsit, mandate nobis nomen et diem obitus ejus, ut in nostro calendario scribatur.“ Quanta cura in monasteriis utriusque sexus necrologia scripta custoditaque fuerint, vel inde liquet, quod recen- tiori tempore plura hujusmodi necrologia vel obitoria dudum sublatorum monasteriorum vel claustrorum ex archivis eorundem superstitibus sed alio translatis, a viris doctis typis descripta, publicataque fuerint. Sacerdotum defunctorum Archi-Dioe- cesis Strigoniensis nomina, priusquam Directorium quolibet anno vulgaretur, publicata fuisse scriptotenus ope sic dictarum „Currendarum“ dubitare non licet; si quidem quaepiam earum vestigia in archivis hinc inde hodiedum reperiantur. A quo autem ordo officii divini et Missae celebrandae, per directorium quolibet anno typis impressum ad quamlibet parochiam dimittitur, sacerdotum etiam illo anno defunctorum catalogus subnectitur. Si directoria ad parochias transposita conservata fuissent, memoria etiam Sacerdotum inde ab edito directorio non intercidisset. Quia vero directoria passim ubique periverunt, nec jam de defunctis fratribus constat, illorum nomina consignare, annos item diesque obitus colligere et typis vulgare placuit, partim ut, quantum fieri potuit, memoria sacerdotum Archi-Dioecesanorum quasi reviviscat, partim ut qui voluerit, illorum in Missae Sacrificio meminerit, sed etiam, ut necrologium deserviat pro usu historiam Archi-Dioecesis scribere et vulgare volentium.“ ') In suis epistolis. — *) De corona. De monog. — s) De haeres. 75. — ‘) Exposit. fid. — 6) In hist. Ang. lib. 4. Cap. 14. — 6) S. Anselm. 1. I. ep. 21. Nr. 4773. Necrologium Sacerdotum ADioecesis Strigon. 1 dimittitur.
